Perkament: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k Link naar doorverwijspagina Papyrus gewijzigd in Papyrusriet met DisamAssist.
Regel 4:
 
== Geschiedenis ==
In haar hoofdstad Pergamum vestigde de [[Attaliden|Attalidische dynastie]] de [[Bibliotheek van Pergamum]]. De bibliotheek werd begonnen door [[Attalus I]] in de laatste decennia van de 3e eeuw en verder ontwikkeld door zijn zoon [[Eumenes I]]. de verzameling zou 200.000 'boeken' hebben gehad. Pergamum concurreerde met [[Alexandrië]] en om de Pergamenen dwars te zitten, sneed [[Ptolemaeus V]] de export van [[Papyrusriet|papyrus]] af. Egypte was zo goed als de enige bron voor papyrus. [[Eumenes II]] wendde zich tot een traditionele methode van de [[Ioniërs|Ionische]] Grieken, waarbij in plaats van papyrus behandelde schapenhuiden werden gebruikt.<ref>Cunliffe, B. (2001), ''The Extraordinary Voyage of Pytheas the Greek'', Penguin Books, p.159,160</ref> Van deze nieuwe vorm van 'Pergameens papier' kwam het woord ''perkament''. De dikkere huid kon moeilijk worden opgerold, als papyrus. Daarom werden ze aan een zijde aan elkaar genaaid, waardoor een boek met pagina's of een [[codex]] ontstond. Deze boeken waren gemakkelijker te lezen dan een perkamentrol.
 
Het oudste perkament dateert van 2700 jaar voor Christus en is gevonden in [[Egypte (land)|Egypte]]. Perkament bleek beter en sterker te zijn dan [[Papyrus (schrift)|papyrus]], maar het was ook (veel) duurder. In de [[middeleeuwen]] werd perkament in Europa veel gebruikt om op te schrijven, omdat het gebruikelijke papyrus vochtgevoelig is en niet lang houdbaar in het natte Europa. Het minder gevoelige [[papier]] bestaat al vanaf de [[14e eeuw]], maar werd aanvankelijk als minderwaardig schrijfmateriaal beschouwd.