Indusbeschaving: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 915:
In Sindh werd de Indusbeschaving gevolgd door de [[Jhukar-cultuur]]. Dit was een geleidelijke overgang waarbij het gewichtenstelsel steeds minder gebruikt werd, het schrift beperkt bleef tot de vazen en de zegels veranderden, terwijl de grote steden verlaten werden. Er was nog wel contact met [[Rangpur (Gujarat)|Rangpur]] en Lothal in Saurashtra, waar net als in Kutch het aantal nederzettingen juist toenam. Een zeeschelp van een ''[[Turbinella pyrum]]'' die werd gevonden voor de kust bij [[Bet Dwarka]] en gegraveerd was met een samengesteld diermotief van stier, eenhoorn en geit, had een duidelijke Bahreinse invloed.<ref>{{aut|Shikaripur Ranganatha Rao|Rao, S.R.}} (2001): ''Marine Archaeology in India'', Publications Division, p. 123</ref> Dit wijst erop dat er ook tijdens laat-Harappa nog contacten waren met het gebied rond de Perzische Golf.
In West-Punjab en de Ghaggar-Hakra-vallei volgde de [[Cemetery H-cultuur|''cemetery'' H-cultuur]] met een sterke afname van het aantal nederzettingen, terwijl in Oost-Punjab en Haryana de nederzettingen een stuk kleiner werden dan tijdens hoog-Harappa. Ook in de ''doab'' waren de nederzettingen klein, maar hier nam het aantal ook sterk toe. Er was dus een trek richting het oosten en zuiden. Steden verdwenen niet helemaal, [[Kudwala]] in Cholistan, Bet Dwarka in Saurashtra en [[Daimabad]] in [[Maharashtra]] waren redelijk grote steden. Het waren er echter weinig en ze waren dun gezaaid.
In deze periode werden nieuwe landbouwmethodes gebruikt. In Beloetsjistan werd in [[Pirak]] [[vruchtwisseling]] toegepast waarbij tarwe en gerst als wintergewas en rijst, gierst en [[sorgo]] als zomergewas werden gebruikt, terwijl op de [[Kacchivlakte]] irrigatie ingang vond. Verschillende nieuwe gewassen werden in deze periode geïntroduceerd.
Op het laat-Harappa volgden onder meer de [[
== Externe links ==
| |||