Aan de Amsterdamse grachten: verschil tussen versies

Goemans zou in 1949 inspiratie voor de melodie hebben gekregen toen hij in Amsterdam op de brug liep waar de [[Prinsengracht]] en de [[Leidsegracht]] elkaar kruisen. Niet veel later schreef pianist [[Dick Schallies]] (destijds lid van het [[Metropole Orkest]]) er een mooi arrangement voor. De melodie van het refrein lijkt geïnspireerd op de vierde variatie van het tweede deel ''andante ma moderato'' uit het eerste [[strijksextet]] van [[Johannes Brahms]].{{Bron?||2017|03|28}} Het intro lijkt sterk op ''Vision Of Salomé'' (1909) van [[Archibald Joyce]]. Volgens [[Gerard van Lennep]] zou Goemans de melodie van [[Enrico Neckheim]] hebben gekocht, in ruil voor een donkerblauwe [[Citroën 2CV|2CV]].<ref>De Amsterdamse grachten?, door Edward P. de Groot, ''[[Het Parool]]'', 21 juli 2000</ref> Schallies, die Goemans zou hebben geholpen bij het noteren van de muziek, bestreed dit.<ref>[https://www.parool.nl/nieuws/amsterdams-lijflied-7-rond-en-over-het-water~b780c9b4/ Amsterdams lijflied 7: rond en over het water], ''Het Parool'', 7 september 2011</ref><br>Aannemelijker is echter dat Goemans deze melodie later dan in 1949 heeft gehoord. In 1951 werd een lied [[Sous le ciel de Paris]] (Tekst: [[Jean Dréjac]], Muziek: [[Hubert Giraud]]) naar de gelijknamige film, dat qua melodie vrijwel vergelijkbaar is, gezongen door [[Jean Bretonnière]]. In hetzelfde jaar werd dit lied opgenomen door [[Anny Gould]] en door [[Juliette Gréco]]. Dankzij met name [[Juliette Greco]] en daaropvolgende opnames van gerenommeerde artiesten als [[Édith Piaf]], [[Yves Montand]] en zangeres [[Zaz (zangeres)|ZAZ]] werd het lied een symbool van Parijs en Frankrijk voor de hele wereld. Accordeonist [[Addy Kleijngeld]] werkte in de jaren 1955-1956 met Greco samen en begeleide haar tijdens optredens in o.a. Amsterdam en Brussel en vele andere steden ..... Daarmee wordt ook aannemelijk dat eerder genoemde Schallies de melodie enigszins heeft gewijzigd.