Versie van 23 jul 2021 19:55 bewerken Sylhouet (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 20.281 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 23 jul 2021 21:49 bewerken ongedaan maken Sylhouet (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 20.281 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 2: In de [[middeleeuwen]] was het in [[Europa (werelddeel)\|Europa]] en de [[Afrika}anse en [[Azië\|Aziatische]] landen van het [[Middellandse Zeegebied]] gebruikelijk de juridische status van kooplieden uit een ander land in een capitulatie te regelen. De [[Byzantijnse Rijk\|Byzantijnse]] keizer [[Justinianus I\|Justinianus]] (527-565) bijvoorbeeld stond de [[Armenië]]rs die in [[Constantinopel]] woonden toe om kwesties van huwelijk, erfenis en dergelijke te regelen volgens hun eigen wetten. [[Karel de Grote]] (747-814) verkreeg van [[kalief]] [[Haroen ar-Rashid]] speciale garanties en privileges voor [[Franken (volk)\|Frankische]] kooplieden in het [[Kalifaat van de Abbasiden]]. Een eeuw later vormden [[Arabisch]]e kooplieden een nederzetting in de haven van [[Guangzhou\|Kanton]] in [[China]], waar ze een capitulatie hadden bedongen waardoor ze geregeerd en beoordeeld mochten worden door hun eigen [[Kadi (rechter)\|kadi]]. Vorst [[Oleg de Wijze]] van het [[Kievse Rijk]] sloot in de 911 een capitulatie met keizer [[Leo VI van Byzantium]] die onder meer bepalingen bevatte voor berechting van Kievse onderdanen volgens hun eigen wet en voor het beheer van eigendommen van overleden onderdanen door Kievse vertegenwoordigers in Constantinopel.<ref>Brown, p. 10, 11</ref> Tijdens de [[hoge middeleeuwen]] hadden de [[Italië\|Italiaanse]] [[maritieme republieken]] een groot aandeel in het handelsverkeer rond de [[Middellandse Zee]]. [[Maritieme republieken#Republiek Pisa\|Pisa]] verkreeg in 1173 speciale concessies van [[Saladin]], de [[Sultan (rang)\|sultan]] van Egypte, op voorwaarde dat er geen [[kruistocht\|kruisvaarders]] vervoerd zouden worden. [[Maritieme republieken#Republiek Venetië\|Venetië]] sloot in 1219 een capitulatie met [[Aladin (sultan)\|Aladin]], de Turkse sultan van [[Konia]], waarbij onderdanen van de ene partij in de domeinen van de andere immuniteiten genoten in alle juridische aangelegenheden van niet-criminele aard. Regel 10: In 1229 kreeg Venetië in een capitulatie met de sultan van [[Aleppo (stad)\|Aleppo]] het recht om een eigen kerk, een telhuis (waar geld werd geteld) en een magistratuur te stichten. [[Maritieme republieken#Republiek Genua\|Genua]] wist via zijn consul in [[Alexandrië]] van de [[Mammelukken\|Mammelukse]] sultan het recht van jurisdictie in rechtszaken te verkrijgen tussen Genuezen en [[Saracenen]], evenals tussen Genuese en andere christenen. In 1261 kreeg Genua toestemming van de Byzantijnse keizer [[Michaël VIII Palaiologos\|Michaël VIII]] om bij Constantinopel, aan de overzijde van de [[Gouden Hoorn]], de aparte stad [[Galata]] te vestigen die onder Genuese jurisdictie viel.<ref>Brown, p. 14-16, 31</ref> Een eeuw later vormden [[Arabisch]]e kooplieden een nederzetting in de haven van [[Guangzhou\|Kanton]] in [[China]], waar ze een capitulatie hadden bedongen waardoor ze geregeerd en beoordeeld mochten worden door hun eigen [[Kadi (rechter)\|kadi]]. ---------------------------------------------------------- https://www.britannica.com/topic/capitulation

Gebruiker:Sylhouet/Kladblok: verschil tussen versies