Capitulatie (handelsverdrag): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Middeleeuwen: enkele kleinigheden
spelling
Regel 4:
Doel van het afsluiten van een capitulatie is doorgaans het bevorderen van [[Handel (economie)|handel]]. Secundaire doelen kunnen zijn het bewaren van [[Neutraal land|neutraliteit]] of bescherming tegen vijandige landen. De [[Privilege (recht)|privilege]]s en [[Immuniteit (recht)|immuniteiten]] die buitenlanders onder een capitulatie genieten, omvatten veelal onder meer vrijstelling van lokale belastingen, geen dan wel lage in- en uitvoertarieven, vrijheid van godsdienst, vrijwaring van [[huiszoeking]], en berechting onder het rechtssysteem van het eigen land.
 
De oudst bekende capitulaties dateren uit de [[oudheid]]. Vanaf de 16e eeuw sloot het machtige [[Ottomaanse Rijk]] veel capitulaties af met Europese landen. Toen de macht van het Ottomaanse Rijk in de 19e eeuw tanende was, begonnen Westersewesterse landen en hun onderdanen de mogelijkheden die de capitulaties hen boden te misbruiken. In dezelfde periode dwongen militair superieure Westerse staten zwakkere landen als [[Chinees keizerrijk|China]] en [[Japans keizerrijk|Japan]] tot het ondertekenen van voor hen nadelige capitulaties.
 
Onder invloed van de toenemende militaire macht van de [[Azië|Aziatische]] landen en onder internationale politieke druk werden zowel de capitulaties die afgedwongen waren door westerse grootmachten als de Ottomaanse capitulaties eind 19e/begin 20e eeuw afgeschaft. De eerste in 1899, de laatste in 1949.