1. SS-Panzer-Division Leibstandarte-SS Adolf Hitler: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Wikipedia: 1. SS-Panzer-Divisie Leibstandarte-SS Adolf Hitler
Wikipedia: 1. SS-Panzer-Divisie Leibstandarte-SS Adolf Hitler
Regel 148:
Het Duitse opperbevel wilde de 1e SS-divisie gaan inzetten voor nieuwe zomeroffensieven, maar Hitler was overtuigd van een bedreiging van de Franse kust en weigerde de LSSAH voor het Oostfront te gebruiken. Eind mei 1942 kwam de SS-divisie aan in [[Parijs]] waar het onderdeel werd van de reserve van de ''Oberbefehlshaber West'', veldmaarschalk Gerd von Rundstedt. Op 29 mei 1942 marcheerde de ''Leibstandarte'' over de [[Avenue des Champs-Élysées|Champs-Élysées]].
 
Op 9 oktober 1942 was Hitler overtuigd van een op handen zijnde geallieerde invasie. Hij stuurde de ''Leibstandarte'' naar [[Normandië]] en in dezelfde maand werd de divisie omgedoopt tot SS-Panzergrenadier-Division ''Leibstandarte SS Adolf Hitler''. De infanteriebataljons werden gereorganiseerd tot twee SS pantsergrenadierregimenten. Twee nieuwe afdelingen werden geformeerd (een [[Sturmgeschütz III]]-detachement en een [[Marder III]]-anti-tankkanon-detachement). Naast de twee SS pantserregimenten, die uitgerust waren met PzKpfw III en PzKpfw IV tanks, ontving de LSSAH bovendien negen gloednieuwe, PzKpfw VI [[Tiger I]] tanks (''schwere Panzer-Abteilung LSSAH''). Op 31 december 1942 bestond de ''Leibstandarte'' uit 20.844 man.<ref>Reynolds, Michael Frank (1997). ''Steel inferno: I SS Panzer Corps in Normandy: The Story of the 1st and 12th SS Panzer Divisions in the 1944 Normandy Campaign'', p. 9. Steelhurst: Spellmount. {{ISBN|1-873376-90190-1}}.</ref>
 
=== Charkov en Koersk ===
 
Begin 1943 was de situatie in de zuidelijke sector van het Oostfront kritiek. Het Duitse [[6e Leger (Wehrmacht)|6e Leger]] onder leiding van generaal [[Friedrich Paulus]] was vernieitgd tijdens de [[Slag om Stalingrad|gevechten in Stalingrad]] en [[Heeresgruppe Don]] onder bevel van Erich von Manstein was in de problemen. Er was een gat geslagen in haar linies en het Rode Leger rukten op richting de Dnjepr. Hitler verwachtte dat zijn elite SS-divisies, verenigd in het [[II SS Pantserkorps|SS-Pantserkorps]], de Russische doorbraak zouden kunnen stoppen.<Ref>Reynolds, Michael Frank (1997). ''Steel inferno: I SS Panzer Corps in Normandy: The Story of the 1st and 12th SS Panzer Divisions in the 1944 Normandy Campaign'', p. 9. Steelhurst: Spellmount. {{ISBN|1-873376-90190-1}}.</ref>
 
De ''Leibstandarte'' moest orde aanbrengen in de verdediging van het uitgestrekte front langs de rivier de [[Severski Donets|Donets]]. Een ''Kampfgruppe'' onder leiding van Sepp Dietrich moest een gat tussen de sector van de LSSAH en die van de 320e Infanteriedivisie dichten. Op 12 februari 1943 waren de SS-divisies in een hevige strijd verwikkeld, terwijl zij zich een weg baanden door de Sovjetspeerpunt. Het pantsergrenadierbataljon onder leiding van ''SS-Sturmbannführer'' [[Joachim Peiper]] onderscheidde zich door ruim 40 kilometer in vijandelijk gebied door te dringen om de in de verdrukking geraakte 320e Infanteriedivisie ter hulp te schieten. Het SS-pantserkorpsPantserkorps trok zich tegen de wens van Hitler terug uit [[Charkov]] na een dreigende omsingeling. Eind februari 1943 wierpen de tactische terugtrekkingen hun vruchten af toen het initiatief herwonnen werd. Op 25 februari sneden twee pantserkorpsen (die van de SS en één van het Duitse leger) een aanzienlijke Sovjet-pantsergroep af tijdens de [[Derde Slag om Charkov]].
 
De LSSAH ondersteund met de [[3. SS-Panzer-Division Totenkopf]] werden ten noorden van Charkov gestationeerd. De eerste moest vanuit het noorden de stad ingaan en de laatste moest haar aanvalsroute beschermen. In de periode na haar terugkeer in de Sovjet-Unie had de ''Leibstandarte'' zware materiële verliezen geleden. Bij de start van het offensief beschikte de LSSAH nog maar over 23 bruikbare tanks. Delen van Charkov moesten vervolgens huis voor huis heroverd worden, waarvoor een zware tol betaald werd. In de avond van 14 maart 1943 werden de zuidelijke delen van de stad veilig gesteld. Twee dagen eerder hadden de [[2. SS-Panzer-Division Das Reich]] en de ''Leibstandarte'' contact weten te maken.<ref>Margry, Karel (2001). ''The Four Battles for Kharkov'', p. 27. London, United Kingdom: Battle of Britain International Ltd.</ref>
 
Mede door toedoen van het II SS-Pantserkorps werd zo de crisis in het zuiden opgelost. De herovering van Charkov en [[Belgorod]] stabiliseerde het front. Op 27 maart 1943 werd het pantserkorps uit de frontlinie teruggetrokken voor herstel en opbouw van de verdediging van Charkov. Het telde na de campagne 11.519 doden, gewonden en vermisten. De SS-eenheden werden snel teruggebracht tot volle oorlogssterkte. Op 24 april 1943 was de mankracht van de ''Leibstandarte'' opgekrikt naar 21.000 man.<ref>Margry, Karel (2001). ''The Four Battles for Kharkov'', p. 39. London, United Kingdom: Battle of Britain International Ltd.</ref>
 
In juni 1943 werd het SS-Pantserkorps omgedoopt naar het II SS-Pantserkorps. Dit aangezien er intussen een [[I SS Pantserkorps Leibstandarte|I SS-Pantserkorps]] (samengesteld door de LSSAH en de [[12. SS-Panzer-Division Hitlerjugend]]) in oprichting was. Nadat het Sovjet winteroffensief tot halt was geroepen, bleef er een groot en krachtig Russisch saillant over tussen de [[Heeresgruppe Mitte]] en Heeresgruppe Süd. Door middel van [[Slag bij Koersk|Operatie Citadel]] moest deze saillant met behulp van een dubbele tangbeweging afgesneden en vernietigd worden.<ref>Reynolds, Michael Frank (1997). ''Steel inferno: I SS Panzer Corps in Normandy: The Story of the 1st and 12th SS Panzer Divisions in the 1944 Normandy Campaign'', pp. 10–11. Steelhurst: Spellmount. {{ISBN|1-873376-90-1}}.</ref>
 
== Beknopte geschiedenis ==