[[Bestand:The songs or Bilitis George Barbier.jpg|thumb|Illustratie voor Les Chansons de Bilitis (1922) (George Barbier)]]
'''Les Chansons de Bilitis''' is een bundel [[Erotiek|erotische]] [[prozagedicht]]en van de Franse schrijver [[Pierre Louÿs]]. HijHet werd voor het eerst uitgegeven in 1894 en werd gepresenteerd als een vertaling uit het [[Oudgrieks]] door "P.L." van de verzen van de dichteres Bilitis, die leefde aan het begin van [[6e eeuw v.Chr.]] en die een tijd- en geestesgenote was van [[Sappho]]. De bundel bevat als inleiding een [[biografie|biografische]] schets van deze dichteres en ook een [[bibliografie]]. Volgens deze inleiding waren de teksten gevonden op de muren van haar ondergrondse graftombe, ontdekt door een zekere Duitse archeoloog G. Heim.<ref>Een subtiele hint van Louÿs: G. Heim ="geheim"...</ref> In werkelijkheid was Bilitis een personage verzonnen door Louÿs en was hijzelf de auteur van deze "chansons", die de sensualiteit en de [[lesbienneLesbianisme|saphische]] liefde bezingen tussen Bilitis en Mnasidika. Louÿs werd pas later als auteur van het geheel onthuld. Een aantal recensenten en [[hellenisme|hellenisten]] liet zich echter misleiden en dacht dat Bilitis werkelijk had bestaan.<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5442352f Augustin Thierry, "Les grandes mystifications littéraires. Série 2, 1913]</ref>
==Bewerkingen==
Regel 7:
*De componist [[Charles Koechlin]] publiceerde in 1923 ''Chansons de Bilitis'' (Opus 39) voor piano en stem, een bundel van vijf liederen uit de Chansons: "Hymne à Astarté", "Pluie au matin", "Chant funèbre", "Hymne à la nuit" en"Epitaphe de Bilitis".
*De Frans-Hongaarse componist [[Joseph Kosma]] schreef in 1954 een [[operette]] ''Les chansons de Bilitis''.
*In 1976 baseerde de fotograaf [[David Hamilton]] zijn film ''[[Bilitis]]'' losjes op Louÿs' werk.
