Appenzeller sennenhond: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Geschiedenis: Typefouten weg gehaald en een alinea toegevoegd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 9:
 
== Geschiedenis ==
De Appenzeller [[sennenhond]] is afkomstig uit het [[Zwitserland|Zwitserse]] kanton [[Appenzell (kanton)|Appenzell]]. Mogelijk gaat het om nakomelingen van de [[Tibetaanse mastiff]] die uit [[Azië]] afkomstig is. Ook Romeinse [[Molosser|molosserhonden]] werden mogelijk ingekruist. De oorsprong van dit middelgrote ras gaat terug naar de [[Boerderijhond|boerenhonden]] die in de Zwitserse Alpen en speciaal in het kanton Appenzell van oudsher gebruikt werden als veedrijvers en -hoeders en als waakhondwaakhonden. Zij behoren samen met de Berner sennenhond, Grote Zwitser en Entlebucher tot de sennenhonden. Bij alle sennenhonden zien we dezelfde kenmerken terug: driekleurig, harmonisch, zelfverzekerd, trainbaar en onbevreesd. De Appenzeller sennenhond voegt daar nog één zeer typische eigenschap aan toe: iets wantrouwend tegenover vreemden (volwassenen).

In het begin van de twintigste eeuw legden enkele liefhebbers van deze destijds in uiterlijke verschijning weinig uniforme honden zich toe op de doelgerichte zuivere fokkerij. In 1906 werd de "Klub der Appenzeller Sennenhunde" opgericht en werd de [[rasstandaard]] opgesteld. Prof. Dr. [[Albert Heim]], een grote bevorderaar van de Zwitserse hondenrassen, legde in 1914 de eerste standaard voor de Appenzeller sennenhond vast.
 
[[Bestand:Appenzeller_Sennenhund_welp_02.jpg|thumb|left|200px|Een Appenzeller sennenhondpup van 9 weken.]]