[[File:Catacombe.jpg|thumb|Gang in de Catacomben van Sint-Calixtus]]
De '''catacombencatacombe van Sint-Cal(l)ixtus''' bevindenbevindt zich in [[Rome (stad)|Rome]] ; ze werden gegraven aan het einde van de [[2e eeuw]]. In 1854 werdenwerd de [[catacombe]]n herontdekt door de archeoloog [[Giovanni Battista de Rossi]]; hij noemde zehet stelsel "het kleine [[Vaticaanstad|Vaticaan]], het centrale monument van al de christelijke kerkhoven", verwijzend naar de [[Pauscrypte]] in deze catacombe. Achter de Pauscrypte ligt de [[Ceciliacrypte]] en niet ver van beide cryptes liggen de [[Cubicula van de Sacramenten]].
Aanvankelijk was de grafkelder aangelegd als privé-[[crypte]]. Na schenking van deze ruimte aan de Kerk van Rome werd de crypte herbouwd en omgevormd tot begraafplaats van de [[paus]]en. In het totaal werden er zestien pausen in de catacombencatacombe begraven waarvan negen in de catacomben van Sint-Calixtus. In deze crypte werden negen pausen begraven en acht bisschoppen uit de [[3e eeuw]]. Hun namen zijn er in het [[Grieks]] geschreven, volgens het officieel gebruik van de Kerk van die tijd. De negen pausen die er begraven liggen zijn [[Paus Pontianus|Pontianus]] (230-235), [[Paus Anterus|Anterus]] (235-236), [[Paus Fabianus|Fabianus]] (236-250), [[Paus Lucius I|Lucius I]] (253-254), [[Paus Stefanus I|Stefanus I]] (254-257), [[Paus Sixtus II|Sixtus II]] (257-258), [[Paus Dionysius|Dionysius]] (259-268), [[Paus Felix I|Felix I]] (269-274) en [[Paus Eutychianus|Eutychianus]] (275-283).
In de [[4e eeuw]] veranderde [[paus Damasus I]] de crypte in een onderaards kerkje. Hij liet er een altaar plaatsen, waarvan nu nog de marmeren basis te zien is. In de zoldering liet hij een lichtkoker bouwen. Op de twee kolommen uit de 4e eeuw werd een [[Architraaf (bouwkunst)|architraaf]] geplaatst, waaraan bronzen lampen hingen ter ere van de martelaren.
Tijdens de [[Gotische Oorlog (535-554)]] werden de toegangen tot de meeste catacombencatacombe afgesloten en verborgen om ze op die manier te kunnen behouden. Aan het einde van de achtste, begin negende eeuw werden in de strijd tussen het [[Byzantijnse Rijk]], het [[Longobardische Rijk]] en het [[Frankische Rijk]] ook de laatste catacomben gesloten. Hierdoor geraakten ze tot 1854 in de vergetelheid. Enkel de [[catacombencatacombe van Sint-Sebastiaan]] waarvan de enige bewaarde ingang door de basiliek van [[Sint-Sebastiaan buiten de Muren]] beter beschermd was, ontgingenontging dit lot. Het beheer van de catacombencatacombe is sinds 1930 toevertrouwd aan de [[salesianen van Don Bosco]].
