Kuilhuis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k |{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb|
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1:
[[Bestand:Mie Merken in 1903 bij haar kelderhut te Eisden.JPG|thumb|Mie Merken bij haar kelderhut op de heide te [[Eisden]] in 1903]]
[[Bestand:Grubenhäuser Rosstal und Sussex.jpg|thumb|Schema's van kuilhuizen in [[Roßtal]] (boven) en [[Sussex (graafschap)|Sussex]] (onder)]]
 
Een '''kuilhuis''', '''kuilwoning''' of '''kelderhut''' is een primitief soort [[Huis (woning)|huis]], deels in de grond ingegraven en overdekt. Naast het bieden van onderdak tegen extreme weersomstandigheden, konden deze structuren ook worden gebruikt om voedsel op te slaan, en voor culturele of economische activiteiten en werkzaamheden.
 
Regel 9 ⟶ 8:
 
== Bouwwijze en functie ==
Onder de het begrip "kuilhuis" kan men gebouwen scharen met verschillende toepassingen, van primitieve hutten naar (semi)onderkelderde woningen. Uit het [[neolithicum]] werden voornamelijk kuilhuizen met een haardplaats gevonden, die als woningen worden beschouwd. Tussen de huizen van de [[IJzertijd|ijzertijdculturen]] waren er duidelijke verschillen in het gebruik.
 
De binnenruimte was tussen de 30 cm en meer dan 1 m verdiept. De oppervlakte van dergelijke gebouwen was over het algemeen gering, de vloer was vaak van aangestampte leem. Binnen de put werden in [[paalgat]]en aan beide uiteinden van de lange as twee stevige houten palen geplaatst. In sommige gevallen kan er een houten vloer over de kuil hebben gelegen, waarbij de holte eronder werd gebruikt voor opslag of vochtregulatie, een primitieve vorm van een [[kruipruimte]]. De hut werd bedekt met een [[zadeldak]] ondersteund door de houten palen, waarschijnlijk zonder ramen en met een enkele ingang aan een uiteinde.