Franse Tijd in België: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 16:
 
== Napoleon ==
Van het langdurig en verzoenend bewind van [[Napoleon Bonaparte]] vanaf 1799 ging een zekere assimilerende kracht uit. Napoleon kende in België zowel voor- als tegenstanders.
Napoleon kende in België voor- en tegenstanders. Oppositie tegen de keizer die bijvoorbeeld alle wijngaarden in Limburgs Haspengouw liet vernielen om de Franse wijnboeren te bevoordelen was echter onmogelijk. Napoleon bezocht België in 1811. Adel, burgerij en ondernemers kozen voor een [[realpolitik]] tegenover de Franse keizer, zijn medewerkers en ambtenaren. Zolang Napoleon zegevierde op de Europese slagvelden was dit immers de enige mogelijkheid om hun politieke of economische belangen veilig te stellen. De eerste consul, later keizer was diegene die alles besliste zonder dat de Belgen enige inspraak hadden in het bestuur van hun land.
 
Napoleon kende in België voor- en tegenstanders. Oppositie tegen de keizer die bijvoorbeeld alle wijngaarden in Limburgs Haspengouw liet vernielen om de Franse wijnboeren te bevoordelen was echter onmogelijk. Napoleon bezocht België in 1811. Adel, burgerij en ondernemers kozen voor een [[realpolitik]] tegenover de Franse keizer, zijn medewerkers en ambtenaren. Zolang Napoleon zegevierde op de Europese slagvelden was dit immers de enige mogelijkheid om hun politieke of economische belangen veilig te stellen. De eerste consul, later keizer, was diegene die alles besliste zonder dat de Belgen enige inspraak hadden in het bestuur van hun land.
Tot op het einde van het kortstondige keizerrijk vochten bepaalde soldaten uit het land voor en anderen tegen Frankrijk. De Franse woorden ''Belgique'' en ''les Belges'' hadden sinds de [[Brabantse Revolutie]] het woord ''Nederlanden'' vervangen. Nadat Napoleon in 1814 de Volkenslag bij Leipzig had verloren, werd het duidelijk dat Frankrijk de gebieden die het geannexeerd had, weer zou moeten afstaan. Heel Europa wenste Frankrijk terug te brengen tot zijn grenzen van voor de revolutie.
 
Tot op het einde van het kortstondige keizerrijk vochten bepaalde soldaten uit het land voor en anderen tegen Frankrijk. Op het einde van zijn regeerperiode droegen zijn conflict met de [[Rooms-katholieke Kerk|Katholieke Kerk]], zijn nederlagen en de economische crisis weer bij tot de versterking van een nationaal bewustzijn bij de elite.
 
Tot op het einde van het kortstondige keizerrijk vochten bepaalde soldaten uit het land voor en anderen tegen Frankrijk. De Franse woorden ''Belgique'' (en ''les Belges'') hadden sinds de [[Brabantse Revolutie]] het woord ''Nederlanden'' vervangen (oorspronkelijk betekenden ze hetzelfde). Nadat Napoleon in 1814 de [[Volkenslag bij Leipzig]] had verloren, werd het duidelijk dat Frankrijk de gebieden die het geannexeerd had, weer zou moeten afstaan. Heel Europa wenste Frankrijk terug te brengen tot zijn grenzen van voor de revolutie.
De publieke opinie wenste het behoud van de Belgische eenheid en legde zich na de abdicatie van Napoleon erbij neer dat dit gebeurde binnen het bestuurlijk tweeledige [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden|Verenigd Koninkrijk (der Nederlanden)]]. Een deel van de adel had de voorkeur gegeven aan het herstel van het Oostenrijkse bestuur, maar het had geen invloed op het politieke gebeuren.