Hélène Ramjiawan: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ overlijden
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 26:
| portaal3 =
}}
'''Lilawatie Hélène Ramjiawan''' ([[Paranam]], [[20 februari]] [[1952]] - [[Almere]], [[18 juni]] [[2021]]<ref>[https://werkgroepcaraibischeletteren.nl/kinderboekenschrijfster-helene-ramjiawan-is-niet-meer/ Michiel van Kempen, 'Kinderboekenschrijfster Hélène Ramjiawan is niet meer', op '' Caraïbisch Uitzicht'', 20 juni 2021]</ref>) iswas een [[Suriname|Surinaams]] kinderboekenschrijfster.
 
== Biografie ==
Regel 33:
Ramjiawan slaagde in 1972 op de [[Pedagogische academie voor het basisonderwijs|pabo]] als docent. Ze startte haar loopbaan op de rooms-katholieke [[lagere school|lagere]] Heilig Hartschool in Paranam, waar ze een jaar les heeft gegeven. Vervolgens heeft ze 6 jaar als docent Engels gewerkt op de Swami Dayanand [[Meer uitgebreid lager onderwijs|Mulo]] in [[Paramaribo]].
 
Eenmaal in Nederland waren haar eerste banen in de schoonmaak, en in een kinderdagverblijf. In 1999 begon ze met lesgeven opvoor de [[Stichting Interconfessionele Scholengroep Amsterdam e.o.|ISA]]. In 2013 ging ze met vervroegd pensioen.
 
== Schrijfster ==
Hélène Ramjiawan behoortbehoorde tot de eerste lichting postkoloniale Surinaamse schrijvers.<ref>Caribbean Research Institute, [https://books.google.nl/books?hl=nl&id=ZP0rAQAAIAAJ&dq=%22H%C3%A9l%C3%A8ne+Ramjiawan%22&focus=searchwithinvolume&q=Ramjiawan The Caribbean Writer], pagina 168</ref> Terwijl Suriname aan de eind van de jaren tachtig ernstige schaarste kende, maakte het kinderboek juist een bloeiperiode mee, zowel kwalitatief als kwantitatief. Hélène Ramjiawan behoorde tot die lichting schrijvers. [[Ismene Krishnadath]] beet in 1989 het spits af met een nieuwe serie en Ramjiawan volgde in 1990 met haar serie kinderboeken die zich afspeelden rond het meisje Poek.<ref name="Letterkunst">Michiel van Kempen, 'Letterkunst als graadmeter, Kinder- en jeugdliteratuur', in: Chandra van Binnendijk en Paul Faber, ''Sranan - Cultuur in Suriname'', Amsterdam/ Rotterdam: Koninklijk Instituut voor de Tropen/ Museum voor Volkenkunde, 1992, pp. 126-135. {{ISBN|90-6832-237-0}}, pagina 134 en 135</ref> Een overeenkomst tussen de opkomende schrijvers is dat zij weliswaar overwegend Hindoestaans zijn, maar allemaal christelijk zijn opgevoed. Hierdoor heeft de culturele etniciteit weinig weerslag in de boeken.<ref>Michiel van Kempen, [https://docplayer.nl/6822076-Jonge-surinaamse-schrijvers-een-idealistische-generatie-met-de-hand-op-de-knip.html 'Jonge Surinaamse schrijvers: Een idealistische generatie met de hand op de knip', in: ''Restant'', 20 (1992), no. 4, pp. 7-20; m.n. pagina 13-14]</ref>
 
Ze richtte zich eerst op kleine kinderen, totdat ze in 1993 met ''Avonturen in Nickerie'' kwam voor de iets oudere jeugd.<ref>Koos Hawinkels, [https://books.google.nl/books?id=CqeSjh4QBK8C Een kijk op de wereld: intercultureel leesonderwijs], pagina 60, 1995, {{ISBN|9789054830900}}</ref> In 1996 verscheen een Engelse vertaling van een [[kort verhaal]] van haar in ''The Caribbean Writer 10'', onder de titel ''The Eye Doctor''.<ref>Peter Constantine, Literary Translation Program Department of Literatures, Cultures, and Languages University of Connecticut , [https://languages.uconn.edu/wp-content/uploads/sites/2059/2016/10/Peter-Constantine-CV.pdf pagina 13], 2016</ref>
Regel 44:
== Bibliografie ==
De kinderboeken van Ramjiawan werden geïllustreerd door Steve Ammersingh.
''Rijmpjes voor het slapen gaan'' werd gepubliceerd door [[Gerrit Barron]]<ref name="Letterkunst" />. OverigeDe overige boeken zijn in eigen beheer uitgegeven. Hieronder volgt een overzicht:
{| class="wikitable"
|+