Zaak-Bistel: verschil tussen versies

De '''zaak-Bistel''' uit 1988 is de eerste Belgische rechtszaak die betrekking had op een inbraak in een [[computer]]systeem. 'Bistel'<ref>[http://cwisdb.kuleuven.be/pisa/nl/juridisch/crack.htm Wetgeving: Inbraak], kuleuven.be</ref> is de afkorting van 'Belgian Information System By Telephone', een elektronisch informatiesysteem van de [[Overheid van België|Belgische overheid]]. Twee jongeren, [[Bart Halewyck]], een oud-medewerker van het kabinet van de [[eerste minister]], en zijn vriend Luc Panckoucke, journalist van het dagblad ''[[De Standaard]]'', gebruikten [[wachtwoord]]en om in het systeem in te breken en zichzelf toegang te verlenen tot gevoelige informatie van de overheid. Deze rechtszaak toonde aan dat er een dringende noodzaak was voor het opstellen van een aangepaste wetgeving rond de beveiliging van computersystemen.

 

Het 'Belgian Information System By Telephone' was een elektronisch informatiesysteem dat op initiatief van de eerste minister [[Wilfried Martens]] in 1986 werd ingevoerd. Martens kwam op het idee na een gesprek met [[IBM]] specialisten inzake data uitwisseling tijdens een werkbezoek aan de VS in 1982. Bistel werd ontwikkeld door Martens' kabinetsmedewerkers [[Sophie Dutordoir]] en Dirk Mangeleer. Dit informatiesysteem moest ervoor zorgen dat de uitwisseling of elektronische transmissie van berichten tussen de verschillende ministers en kabinetten goed, veilig en gemakkelijk zou verlopen. Er werd gebruikgemaakt van [[Videotex]], een systeem dat via een [[modem]] en een tv-scherm data in twee richtingen kon uitwisselen. Het systeem is te vergelijken met het aanverwante [[Teletekst]], waarbij informatie gecodeerd tot een televisiesignaal de mogelijkheid biedt tot communicatie in één richting.<ref>Sabrina Holvoet, [http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/391/518/RUG01-001391518_2010_0001_AC.pdf Second Life: Criminaliteit in de virtuele wereld], masterproef Universiteit Gent, 2009</ref>

 

 

==Feiten==