Excommunicatie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 45:
== Jodendom ==
 
De [[Jodendom|joodse]] gemeente kent de ban als '''cherem'''. Deze strafmaatregel tegen weerspannige of opstandige leden gaat terug tot de Tannaïtische periode of eerder, de tijd van het ontstaan van de [[Misjna]] in de eerste en tweede eeuw. Voor de wijzen van de Misjna ging de cherem (of eigenlijk de ''nidoei'') fungeren als een vorm van uitstoting. Iemand die een overtreding tegen de wet pleegde werd ''menoede'' ofwel 'onrein' verklaard. Zo iemand werd geïsoleerd van de gemeenschap en met verachting bejegend. Mogelijk was er een nog specifiekere nidoei, een soort uitstoting uit de gelederen van de [[farizeeën]] of [[schriftgeleerden]]. In de loop der tijd werd de cherem als een strengere straf dan de nidoei beschouwd.
 
Een historisch voorbeeld hiervan is de cherem die op 27 juli [[1656]] werd uitgesproken over [[Baruch Spinoza]] door de [[Sefardische Joden|sefardische]] gemeente van Amsterdam. Door de rechtsmacht van de joodse synagoges over de binnen hun gemeenschap geborenen, hadden ze ook macht over het vestigingsrecht in een plaats. Daardoor kon men Spinoza verplichten de stad te verlaten, en werd het verboden om met hem contact op te nemen of zelfs maar met hem in één huis te verblijven.