Jack Jersey: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
voldoende vermelding reeds in bron Label: Handmatige ongedaanmaking |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 57:
Op zoek naar een platenlabel was er van [[Artone]] een laag bod gekomen. Met meer zelfvertrouwen probeerde De Nijs het vervolgens bij [[Polydor]]. Hier probeerde hij het met de slogan "''we komen het goud uit het Zuiden brengen''". Het werd met veel gelach ontvangen, maar zorgde er wel voor dat ze hier hun eerste productiecontract voor JR verwierven.<ref name="Hollands Glorie 1972" />
Geheel tegen hun eigen verwachting in
In het eerste jaar kwamen er tien singles van ze uit waarvan er acht de hitlijsten bereikten.<ref name="Hollands Glorie 1972" /> Na dit succes kreeg hij lucratieve aanbiedingen om over te stappen naar [[Dureco]] en [[EMI Music|EMI]]. Die tijd beschreef hij als: "Plotseling kon ik álles doen."<ref name="WB 60s r&r archief" /> [[Harry Knipschild]] was rond die tijd werkzaam voor Polydor. Hij herinnert zich dat er in die tijd veel bij deze platenmaatschappij mogelijk was, door de grote inkomsten uit artiesten als [[James Last]], [[Jimi Hendrix]], de [[Bee Gees]], [[The Who]] en uit de Amerikaanse labels [[Atlantic Records|Atlantic]] en [[MGM Records|MGM]].<ref name="Knipschild juni 2017"/>
Regel 70:
==== Artiesten ====
De succesvolle start in 1969 luidde een succesvolle periode in de jaren zeventig in. Er kwamen hits voor zijn producties voor bijvoorbeeld [[Crown's Clan]] (''[[No place for our minds]]'', 1970) en [[Clover Leaf]] (''[[Oh what a day]]'', 1971).<ref name="Hollands Glorie 1972" /><ref name="Muziekencyclopedie" /> In 1975 vormde hij een productieteam met [[Dries Holten|Dries ''
Ook schreef en produceerde hij ''[[Zuster, oh zuster]]'' ([[Sjakie Schram]], 1969) en ''[[Mira (Cock van der Palm)|Mira]]'' ([[Cock van der Palm]], 1971). Hij schreef en produceerde liedjes voor een groot aantal artiesten, onder wie de [[Zangeres Zonder Naam]], [[Ria Valk]], [[Peter Wiedemeijer]], [[Donna Lynton]], [[Moan (popgroep)|Moan]], [[Road (Nick MacKenzie)|Road]], [[Tony Bass]], [[Jacques Verburgt|Jack Jackson]], [[Andy Tielman]] / [[Tielman Brothers]], [[Arne Jansen]], [[Luk Bral]] en [[Tony Martin (Nederlands zanger)|Tony Martin]].<ref name="Muziekencyclopedie"/><ref name="Knipschild2" /> Een aantal van zijn composities en producties bereikten [[goud (muziek)|goud]] en [[platina (muziek)|platina]].
Regel 78:
;Nick MacKenzie
Een van zijn grote ontdekkingen was [[Nick MacKenzie]]. Voor hem produceerde en schreef hij meerdere liedjes. Zijn single ''[[One is one]]'' bereikte in 1973 nummer 2 in de [[Nederlandse Top 40|Top 40]] en nummer 4 in de [[Daverende 30]] en leverde platina op. Zijn singles ''[[Juanita]]'' en ''[[Peaches on a tree]]'' werden beide goud. Met de eerste had MacKenzie ook een hit in Duitsland en België.
[[Bestand:Elly de Nijs en André Moss.jpg|thumb|130px|[[André Moss]] met de naamgeefster van zijn hit ''Ella'' (de Nijs)]]
;André Moss
Een andere succesvolle ontdekking was de saxofonist [[André Moss]]. Zijn single ''[[Ella (single van André Moss)|Ella]]'' (1973) bereikte de vierde plaats in zowel de Top 40 als de Daverende 30. De Nijs produceerde ook zijn [[Ella (album van André Moss)|gelijknamige elpee]] die goed was voor driemaal platina. Ook produceerde hij Moss' succesvolle elpee ''[[Rosita (album van André Moss)|Rosita]]'', die eveneens de status van platina verwierf en goed was voor een ''Gouden Hond'', ook wel ''[[His Master's Voice]]'' genoemd. In 1975 werden ze allebei onderscheiden met een ''[[TROS-Produktieprijs]]''. Daarna werkte hij nog aan Moss' album ''[[My Spanish rose (album van André Moss)|My Spanish rose]]''. De elpee en de muziekcassette ervan werden elk afzonderlijk bekroond met goud.
;Frank & Mirella
| |||