Vennootschapsbelasting: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 91.183.204.45 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door 80.57.162.171
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
'''Vennootschapsbelasting''' is een belasting die o.a. in Nederland wordt geheven over de winst van ondernemingen, zoals bij naamloze vennootschappen (NV), besloten vernnootschappen (BV) en coöperaties. Soms ook bij stichtingen en verenigingen. Organisaties van (sport)evenementen zijn doorgaans vrijgesteld. In 2020 waren de tarieven 16,5% over de eerste € 200.000 winst en 25% over de rest.
 
De vennootschapbelasting is ook internationaal een veel voorkomendeveelvoorkomende [[directe belastingen|directe belasting]] op "inkomen" die door een [[staat (politiek)|staat]] (of een lager [[overheid]]sorgaan) dus wordt geheven van [[rechtspersonen]] en bepaalde niet [[rechtspersoonlijkheid]] bezittende samenwerkingsverbanden. Voor de bepaling van het [[inkomen]] dat aan [[belasting (fiscaal)|belasting]] is onderworpen, wordt veelal onderscheid gemaakt tussen rechtspersonen die in die [[staat (politiek)|staat]] gevestigd zijn (inwoners van de staat) en rechtspersonen die niet in die [[staat (politiek)|staat]] gevestigd zijn, maar die daarentegen wel [[inkomen]] genieten dat in die staat zijn oorsprong vindt (niet-inwoners van de staat).
 
==Nederland==
Regel 89:
Een vennootschap die niet meer actief is heeft soms winst gemaakt die na reactivering nog compensabel is met verliezen. Er hoeft dan geen vennootschapsbelasting over die winst te worden betaald, of al betaalde vennootschapsbelasting kan worden teruggevorderd. Dit verhoogt de verkoopwaarde bij verkoop aan een partij die aanloopverliezen verwacht. In dit verband wordt gesproken van een winstvennootschap. In de omgekeerde situatie (compensabele verliezen) spreekt men van een verliesvennootschap. Deze situatie verhoogt de verkoopwaarde bij verkoop aan een partij die winst verwacht.
 
Een en ander is gevoelig voor belastingfraude, namelijk bij het creëren van een "verlies" door wegsluizen van geld. In de jaren 1990/2000 was er zo'n fraudezaak, ''American Energy'', waarbij [[ABN AmroAMRO Bank N.V.|ABN AMRO]] [[kasgeld-bv]]'s van het type winstvennootschap verkocht aan een eigenaar die frauduleus voorwendde deze voor reële activiteiten te gaan gebruiken. Zeven betrokkenen, waaronderonder wie de voormalige concerndirecteur Fiscale Zaken van de bank, werden veroordeeld voor deelname aan een [[Criminele organisatie (Nederlands strafrecht)|criminele organisatie]].<ref>https://www.fondsnieuws.nl/nieuws/hoofdredacteur-schrijft-levensverhaal-fraudeur</ref><ref>https://www.karlbarth.nl/mik-fraude-abnamro (over een boek van [[Julian Barnes]])</ref><ref>https://web.archive.org/web/20190127205639/https://www.om.nl/@101084/zweedse-veroordeelde</ref> De [[Belastingdienst (Nederland)|Belastingdienst]] achtte de bank medeaansprakelijk. Dit deel van de zaak werd geschikt voor € 33 miljoen.<ref>https://www.volkskrant.nl/economie/abn-amro-schikt-voor-33-miljoen-euro-met-fiscus~bae7191f/</ref>
 
==Externe link==