Werner IV van Pallandt: verschil tussen versies

 

Net als de hertogen van Gulik-Kleef-Berg, voelde Werner van Pallandt zich geïnspireerd door de ideeën van het humanisme. Vanaf ongeveer 1530 werd zijn hof een toevluchtsoord voor verbannen predikers, vooral uit de rest van het Maasland. Zij vonden ook onderdak in drie naburige heerlijkheden in de westelijke punt van het hertogdom: [[Susteren]], [[Born (Nederland)|Born]] en [[Millen (Selfkant)|Millen]] (daar vooral in [[Höngen (Selfkant)|Höngen]]).<ref>Rembert, p.&nbsp;36. Zie hierboven onder ''Bibliografie''.</ref> Naar hen [[Bedevaart|pelgrimeerden]] de volgelingen in groten getale, om te kunnen blijven luisteren naar hun predikers en het Avondmaal volgens eigen ritus te kunnen vieren.<ref>W. Bax: ''Het Protestantisme in het bisdom Luik en vooral te Maastricht, 1505-1557'', ’s-Gravenhage 1937, Uitgeverij Martinus Nijhoff, p.&nbsp;37.</ref> Omdat Werner van Pallandt de eerste en belangrijkste heer was die toevlucht bood aan deze vervolgde predikanten, werden zij al spoedig de Wassenbergse predikanten genoemd.

Oorspronkelijk kwamen zij uit verschillende reformatorische richtingen, maar onder invloed van de [[Anabaptisme|dopersbeweging]] bepleitten zij niet alleen het [[Heilig Avondmaal|avondmaal]] in twee gedaanten (''sub utraque specie'', als brood EN wijn), maar ook de [[geloofsdoop]], enigszins onprecies ook wel volwassenendoop genoemd. Samen met hun beschermheer ontwikkelden zij zich steeds meer in doperse richting.