Eigendomsoverdracht (België): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Eigendomsoverdracht''' is de handeling waarbij de [[eigenaar]] (als overdrachter) van een goed, het erop gevestigde [[eigendomsrecht]] overdraagt aan een ander (de ontvanger). Het [[Belgisch recht]] kent een ''consensueel stelsel'', d.w.z. de louter verbintenisrechtelijke overeenkomst bewerkstelligt de overdracht van een zakelijk recht.<ref>Art. 1138 [[Burgerlijk Wetboek (België)|BW]].</ref> Geen [[Levering (Nederlands recht)|leveringshandeling]] is vereist. Het Belgische stelsel van eigendomsoverdracht is ook ''causaal'', daar moet een geoorloofde oorzaak (''causa'') zijn voor een overdracht van eigendom. Geen geldige oorzaak zorgt voor geen eigendomsoverdracht.
In [[koopovereenkomst]]en vindt eigendomsoverdracht in principe plaats vanaf het moment dat de koper en verkoper een wilsovereenstemming (''mutuus consensus'') hebben bereikt wat betreft de zaak en de [[prijs (betaling)|prijs]].<ref>Art. 1583 [[Burgerlijk Wetboek (België)|BW]].</ref> Dit staat bekend als het consensualisme of het ''solo consensu''-principe (soms ''solo contractu''-principe). Hiervan kan [[contract]]ueel worden afgeweken. Zo kan men stipuleren dat de eigendom overgaat bij de levering.
| |||