William Blair Bruce: verschil tussen versies

[[Bestand:Carolina Benedicks-Bruce and William Blair Bruce.jpg|miniatuur|Carolina Benedicks en William Blair Bruce.]]

In de twee daaropvolgende jaren verbleef hij voornamelijk in [[Barbizon]] waar hij als een bezetenbezetene werkte om een doek te schilderen dat zijn gevoelens zou uitdrukken en waarmee hij op het Salon in de prijzen wouwilde vallen. Het resultaat was het werk ''Temps passé'' dat op het salon van 1884 weliswaar goed werd ontvangen, maar geen prijzen behaalde. Uitgeput en financieel aan de grond, reisde hij in 1885 voor een vakantienaarvakantie naar Canada, waar hij het bericht kreeg dat het schip met 200 van zijn doeken aan boord die hij wouzou exposeren in Toronto, Hamilton en Londen, vergaan was voor [[Anticosti]].<ref name=davi/> Tijdens zijn verblijf in Canada kreeg hij een verrassingsbezoek van de beeldhouwster Carolina Benedicks, telg uit een schatrijke Zweedse familie van industriëlen, die hij in de kunstenaarskolonie van [[Grez-sur-Loing]] had leren kennen. Ze wouwilde hem overhalen om terug naar Parijs te komen. Het paar verloofde zich in de herfst van 1886 en ze keerden eind 1886 terug naar Europa. Ze zouden trouwen op 4 december 1888 in Stockholm.<ref name=hami>Bill Manson, [https://web.archive.org/web/20150923174108/http://www.artgalleryofhamilton.com/aa_brucebo.php The Bruce-Benedicks Saga and the Birth of the AGH]</ref>

Na zijn terugkeer eind 1886, vestigde Bruce zich in [[Giverny]] dicht bij een aantal Amerikaanse vrienden-schilders. Hij leerde er onder meer [[Theodore Robinson]] kennen, een goede vriend van [[Claude Monet]], die een grote invloed op zijn verdere ontwikkeling zou hebben. Bruce zette de academische stijl aan de kant en ging over op de impressionistische stijl. Hij schiep kleine landschappen met levendige kleuren zoals zijn ''Landscape with poppies'', beschouwd als een meesterwerk van het Canadese impressionisme.<ref name=davi/> In de jaren 1890 zou Bruce terug het academisme gebruiken in zijn werken. Niettemin was Bruce in zijn tijd redelijk bekend en nam hij regelmatig deel aan tentoonstellingen. Tussen1182Tussen en19061882 en 1906 nam hij vijftien keer deel aan het Parijse Salon. In 1900 werd werk van hem tentoongesteld op de [[Exposition Universelle (1900)|Exposition Universelle]] in Parijs en in 1897 werden meer dan 130 van zijn werken geëxposeerd in Stockholm.<ref name=davi/>

[[Bestand:Open-air Studio (William Blair Bruce) - Nationalmuseum - 20342.tif|miniatuur|Open-air atelier, Grez-sur-Loing., Nationalmuseum, Stockholm]]

Na het huwelijk trok het paar terug naar Parijs waar ze nochnog een paar jaar doorbrachten in de voor kunstenaars typische bohemien stijl. Nadien gingen ze veel reizen, ze bezochten onder meer [[Capri (eiland)|Capri]] en [[Venetië (stad)|Venetië]] in Italië. In 1895 keerden ze nog terug naar Hamilton, maar in de twintig jaar volgend op hun huwelijk verbleven ze meer en meer in Zweden.<ref name=davi/> De zomers brachten ze veelal door in [[Gotland]] waar ze blijkbaar verliefd op waren. Het open landschap met historische sites doorspekt en de kustlandschappen onder het Gotland licht waren boeiende inspiratiebronnenvoorinspiratiebronnen voor William. In 1899 vestigden ze zich aan de kust in Skälsö, niet ver van [[Visby (Zweden)|Visby]], op een domein dat ze ''Brucebo'' genoemd hebben. Ze woonden er nog zeven jaar tot het overlijden van Bruce op 17 november 1906.<ref name=hami/> Bruce schilderde in die laatste periode vooral portretten van zijn vrouw, zichten op Stockholm en landschappen en zeezichten van Gotland.

Het grote potentieel dat men kan herkennen in de werken uit Giverny, Bruce had de grootste Canadese impressionist kunnen worden, werd nooit ten volle gerealiseerd omdat hijBruce zijn aandacht verdeelde over te veel richtingen: Bruce had de grootste Canadese impressionist kunnen worden. Zijn zeer diverse onderwerpen zoals portretten, landschappen, genretaferelen, mythologische scènes en naakten hebben belet dat hij zich in een bepaald genre specialiseerde. Bovendien maakte hij nooit een definitieve keuze tussen impressionisme en academisme en schakelde hij in zijn laatste jaren over op het Scandinaafse [[Romantiek (schilderkunst)|romantisme]].

Na de dood van William schonken zijn vader in Hamilton en zijn weduwe in Gotland negenentwintig werken van Bruce aan dde stad Hamilton met de bedoeling ze daar onder te brengen als een permanente verzameling in een kunstgalerij in Hamilton. De stad was geen kunstgalerij rijk en het duurde nog zes jaar voor een pand kon verwervenworden verworven waarin de collectie kon ondergebracht worden. In 1913 werd de ''Hamilton Municipal Gallery'' ondergebracht in de oude openbare bibliotheek, vandaag bekend als de ''Art Gallery of Hamilton''.<ref name=hami/> Afgezien van de werken die bewaard zijn gebleven in ''Brucebo'', is dit de grootste verzameling van het werk van Bruce.

[[Bestand:Brucebo exteriör lighter and straight.jpg|miniatuur|''Brucebo'']]

Na de dood van Carolina, die haar man bijna dertig jaar overleefde, werd uit haar nalatenschap een stichting opgezet, de ''Brucebo Fine Art Scholarship Foundation'', om jaarlijks een beloftevolle Canadese kunstenaar gedurende de zomer een verblijf op Brucebo aan te bieden. Dit initiatief ter herdenking van het Zweeds-Canadese kunstenaarsechtpaar biedt vanaf 1972 via de ''The Brucebo Fine Art Summer Residency Scholarship'' tweejaarlijks een werkstage van drie maand aan op ''Brucebo''. Via de William Blair Bruce Travel Scholarship, kunnen de jonge Canadese studenten zich eveneens tweejaarlijks kandidaat stellen voor een studiereis door Europa.

Brucebo salong.jpg|''Brucebo'', kamer met een portret van Carolina Benedicks

Brucebo atelje söder.jpg|Het zuidelijk gedeelte van het atelier in ''Brucebo'' met linksachter Benedicks-Bruce's ''L'obsède'' en rechtsvoor ''Michel Angelo'' en een buste van Bruce.

Brucebo atelje.jpg|Het atelier in ''Brucebo'', links een zelfportret van Bruce en rechts een portret van zijn vrouw Carolina Benedicks

Brucebo indianrummet.jpg|The "Indiaanse kamer" in ''Brucebo'', een herinnering aan Canada