Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Wapenstilstand van Villafranca; Verdrag van Turijn |
Edit link naar doorverwijspagina |
||
Regel 23:
De oorlog werd doelbewust door Piëmont-Sardinië geprovoceerd, in afspraak met Frankrijk dat in Oostenrijk een belangrijke opponent in Europa zag. Deze afspraken werden in het grootste geheim gemaakt tijdens de [[Ontmoeting van Plombières]] in juli 1858. Oostenrijk was toen de heerser van [[Italisch schiereiland|Noordoost-Italië]].
Nadat op [[11 juli]] 1859 de [[Wapenstilstand van Villafranca]] was gesloten, werd in november 1859 het [[Verdrag van Zürich]] getekend. Frankrijk verkreeg het Oostenrijkse [[Lombardije]] en gaf dit vervolgens aan Piëmont-Sardinië. In ruil voor zijn hulp kreeg Frankrijk gebieden van Piëmont-Sardinië, namelijk het [[hertogdom Savoye]] en het [[graafschap Nizza]] (Nice). De gebiedsoverdrachten werden officieel vastgelegd bij het [[Verdrag van Turijn
Met de gevolgen van de dure oorlog was Frankrijk minder tevreden: keizer Napoleon III was ervan uitgegaan dat Piëmont-Sardinië hem dankbaar zou blijven en dat de Centraal-Italiaanse staten onder Franse invloed zouden komen. Deze echter werden binnen korte tijd onderdeel van het nieuwe [[Koninkrijk Italië (1861-1946)|koninkrijk Italië]] onder leiding van Piëmont-Sardinië.
| |||