Suzanne Tassier: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k + {{Bibliografische informatie}} |
k +wikilink, spelling |
||
Regel 3:
== Levensloop ==
Suzanne Tassier was de dochter van generaal-majoor Émile Tassier. Ze vatte haar middelbare studies in [[Brussel]] aan in de Rijksnormaalschool. Ze studeerde verder tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]], eerst op het eiland [[Wight]] en vervolgens in [[Versailles]]. In 1919 schreef ze zich in voor geschiedenis aan de [[ULB]]. Op aanmoediging van [[Frans van Kalken]] specialiseerded ze zich in hedendaagse geschiedenis en wijdde in 1923 haar doctoraatsthesis aan ''L'origine et l'évolution du Vonckisme''. Ze werd vervolgens lerares geschiedenis in het Lyceum Emile Max in Schaarbeek.
Tijdens haar studies werd Suzanne Tassier politiek actief en nam deel aan de werkzaamheden van de liberale ''Mouvement estudiantin pour la culture morale'', stichtte mee de ''Cercle d'histoire et de sociologie'' en werd lid van de ''Cercle des Étudiants libéraux''. Ze richtte zich toen ook op feministische activiteiten door lid te worden van de ''Fédération belge des Femmes universitaires ''(FBFU) en van de ''Groupement belge de la Porte Ouverte'' van wie de slogan luiddeː ''voor de economische emancipatie van de arbeidster''.
Regel 10:
Ze trouwde in hetzelfde jaar met [[Gustave Charlier]] (1885-1959), hoogleraar filologie aan de ULB. In 1935 kreeg ze de vrijheid in de Faculteit wijsbegeerte en letteren een vrije cursus te doceren over het thema ''L'Esprit public en Belgique de 1715 à 1815''.
In 1938 ondernam ze met haar man een reis doorheen de Verenigde Staten. Ze kwam met een nog groter feministische overtuiging terug. Tijdens die reis maakte ze ook kennis met de indrukwekkende bibliotheek van het [[Hoover Instituut]], gewijd aan de [[Eerste Wereldoorlog]] en aan de [[Oktoberrevolutie|Sovjetrevolutie]].
In 1940 en 1941 werden de professoren Frans van Kalken en [[Michel Huisman]], door de bezetter afgezet en ze trad als plaatsvervangster op. In 1945, na het emeritaat van Huisman, nam ze zijn vakken over en in 1948 werd ze tot gewoon hoogleraar benoemd.
In de loop van de jaren vijftig kreeg ze gezondheidsproblemen en overleed
== Publicaties ==
| |||