Izjaslav I: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 27:
In 1068 werd Izjaslav verjaagd door een opstand in Kiev, veroorzaakt door zijn weigering om een oorlog te beginnen tegen de [[Koemanen]]. Het jaar daarop kon hij Kiev weer veroveren met hulp van een [[Koninkrijk Polen (1025-1385)|Pools]] leger. In 1073 moest Izjaslav opnieuw vluchten, nu voor zijn eigen broers. Izjaslav zocht hulp in Polen, [[Heilige Roomse Rijk|Duitsland]] en bij de [[paus]].
De Paus zond Izjaslav in 1075 een kroon, als teken dat hij hem als de wettige vorst zag. De kroon en de bijbehorende titel "Koning van de Roes" ging later over naar de [[Vorstendom Wolynië|vorsten van
In 1076 kon hij zijn positie terugwinnen. Twee jaar later voerde Izjaslav een campagne tegen de opstandige prinsen Oleg Svjatoslavitsj en Boris Vjatsjeslavitsj. Hoewel die zich hadden teruggetrokken uit de stad [[Tsjernihiv]], besloot Izjaslav de stad te belegeren. Oleg en Boris probeerden de stad te ontzetten en het kwam bij [[Nizjyn]] tot een veldslag. Oleg en Boris werden verslagen maar Izjaslav sneuvelde. Boris sneuvelde ook maar Oleg vluchtte naar de [[Rijk der Chazaren|Chazaren]]. Die namen hem gevangen en zonden hem naar de keizer in Constantinopel, die Oleg in ballingschap zond. Hij zou op [[Rodos (eiland)|Rodos]] met een Byzantijnse edelvrouw zijn getrouwd maar dat is misschien alleen maar legende. Uiteindelijk wist Oleg na een aantal jaren met hulp van Koemaanse stammen Tsjernihiv opnieuw in bezit te krijgen, waar hij in 1115 overleed en werd begraven.
|