Grote Zuivering: verschil tussen versies

Het begin van de eerste Moskouse Proces was de aftrap voor de Grote Zuivering. De slachtoffers van de Grote Zuivering waren voormalige [[oppositie (politiek)|oppositieleiders]] binnen de [[politieke partij|partij]], [[staatshoofd]]en, [[premier (regeringsleider)|premiers]] en [[partijleider]]s van de [[deelrepubliek]]en, [[intelligentsia|intellectuelen]], [[officier|officieren]], [[kunstenaar]]s, [[trotskist]]en, [[rechts (politiek)|rechts]]en en hun familieleden, vrienden en naamgenoten. Ook willekeurig gekozen gewone [[burger]]s werden het [[slachtoffer]] van Stalins 'zuiveringen'. Veel van deze mensen kwamen terecht in kampen van de goelag, tientallen prominente partijleden en militairen werden na schijnprocessen te Moskou geëxecuteerd. Ook etnische minderheden, door Stalin als 'anti-sovjet' gekenmerkt, werden slachtoffer van de Grote Zuivering. Sommige etnische groepen werden zelfs geheel of gedeeltelijk gedeporteerd naar afgelegen gebieden in [[Centraal-Azië]] en [[Siberië]] en velen van hen kwamen tijdens het transport hierheen om het leven. Pas na de dood van Stalin in 1953 mochten deze etnische minderheden terugkeren naar hun thuisland.

 

 

De zuivering had ingrijpende gevolgen voor het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]], dat een groot aantal officieren verloor, onder wie drie van de vijf [[maarschalk]]en. Tussen 1937 en 1939 werden ongeveer 35.000 officieren ontslagen, geïnterneerd of vermoord. Hitler lekte ook valse informatie, namelijk dat maarschalk [[Michail Toechatsjevski]] een staatsgreep tegen Stalin beraamde. Het uitgedunde leger bood aanvankelijk onvoldoende verdediging toen [[Duitsland]] in juni 1941 [[Operatie Barbarossa]] begon en de Sovjet-Unie binnenviel. De twee overgebleven maarschalken werden kort na het uitbreken van de oorlog wegens tegenvallende resultaten van hun commando ontheven.