Sommige burgers in de Zuidelijke Nederlanden (met name Franstaligen) betreurden deze scheiding en wilden zich 'opnieuw aansluiten' bij Frankrijk.
De [[Belgische Revolutie]] van [[1830]] was, naast tal van andere motieven, ook geïnspireerd door het rattachisme. Vooral intellectuelen uit [[stad Luik|Luik]] verkozen een aanhechting bij [[Frankrijk]], eneen talaantal van leiders van de Belgische Revolutie waren rattachisten van Franse oorsprong. Door politieke omstandigheden (bijvoorbeeldde [[Verenigd Koninkrijk|Britten]] en [[Pruisen]] wilden absoluut geen versterking van Frankrijk en een deel van de Belgische burgerij zoals de Luiksgezinde [[Charles Rogier]] was evenmin pro-Frankrijk), was deze optie onmogelijk, en ontstond de Belgische staat. De meeste rattachistische opstandelingen aanvaardden de feiten. [[Alexandre Gendebien]]) bleef trouw aan zijn idealen, maar raakte politiek snel geïsoleerd. Zijn afstammeling [[Paul-Henry Gendebien]] is nog steeds een verwoede rattachist.
Door politieke omstandigheden (de [[Verenigd Koninkrijk|Britten]] en [[Pruisen]] wilden absoluut geen versterking van Frankrijk en een deel van de Belgische burgerij zoals de Luiksgezinde [[Charles Rogier]] was evenmin pro-Frankrijk), was deze optie onmogelijk, en ontstond de Belgische staat. De meeste rattachistische opstandelingen aanvaardden de feiten. [[Alexandre Gendebien]] bleef trouw aan zijn idealen, maar raakte politiek snel geïsoleerd. Zijn afstammeling [[Paul-Henry Gendebien]] is nog steeds een verwoede rattachist.
