|
Volgens de theorie van de '''bioritmiek''' (die de status van [[hypothese]] nog niet ontgroeid is) is de menselijke [[levenscyclus]] verdeelbaar in drie [[Cyclus#Biologie|cycli]] van verschillende lengte.
Volgens de leer van de '''bioritmetheorie''' (eigenlijk: geen [[theorie]] maar [[hypothese]]) wordt de [[levenscyclus]] beïnvloed door drie ritmische cycli met verschillende lang durende [[Periode (signaal)|periodes]]. Bioritmiek gaat ervan uit dat de mens niet op elk ogenblik in dezelfde mate de beschikking heeft over zijn vermogens en dat deze beschikbaarheid cyclisch verloopt zoals de meeste continue processen in de natuur. De beschikbaarheid van een vermogen neemt geleidelijk toe, bereikt een maximum, neemt dan weer af, bereikt een minimum en gaat dan weer toenemen. Als men dit cyclisch proces projecteert op een voortlopende lijn dan krijgt men een aaneenschakeling van sinusoïden. Door de drie verschillende ritmes samen af te drukken (bij voorkeur in 3 verschillende kleuren) krijgt men een duidelijk beeld van de samenhang van de 3 bioritmes op een bepaald ogenblik. Zo is het bijvoorbeeld goed mogelijk dat men op een bepaald ogenblik maximaal beschikt over bepaalde eigenschappen en tegelijk minimaal over andere eigenschappen. Bioritmiek heeft niets te maken met de tak van de [[biologie]], de [[chronobiologie]], die zich op wetenschappelijke wijze bezighoudt met het optreden van verschillende ritmen in organismen<ref name="Dissertation Anske">[http://dochost.rz.hu-berlin.de/dissertationen/anske-ute-2003-09-25/PDF/Anske.pdf Ute Anske in: Pilotstudie zur Charakterisierung funktionaler Gesundheitszustände mittles Chronobiologischer Regulationsdiagnostik pag. 31 stand: 2.01.2007]</ref> (zie ook: [[Biologische klok]]).
De bioritmiek wordt als [[pseudowetenschap]] beschouwd.
Bioritmiek stelt dat op basis van de algemene vaststelling dat de mens zijn energie wisselt, er cycli waar te nemen vallen. De gebruikelijke voorstelling van één zo'n cyclus is een sinusoïdale curve: hij vertrekt op een horizontale middellijn, gaat over een maximum (op 1/4 van de duur) naar een minimum (op 3/4 van de duur) nadat het de middellijn heeft gekruist (halverwege de duur) en bereikt de middellijn op het einde van de cyclus, waarna hij herbegint. Elke cyclus is begonnen op de geboortedag.
Om misverstanden te voorkomen wordt in de chronobiologie het begrip biologische ritmes gebruikt.<ref name="Dissertation Anske"/>
De drie cycli die de bioritmiek meent te onderscheiden zijn:
* de fysieke cyclus van 23 dagen;
* de emotionele cyclus van 28 dagen;
* de intellectuele cyclus van 33 dagen.
Door de verschillende duur kruisen de lijnen op verschillende dagen de middellijn. De dagen waarop de middellijn gekruist wordt heten ''kritische dagen''. De kleur die aan elk ritme toegekend is, is gestandaardiseerd: rood voor het fysieke, blauw voor het emotionele en groen voor het intellectuele ritme.
Bioritmiek legt geen verband met de tak van de [[chronobiologie]], die allerhande ritmes in organismen meet door middel van een variëteit van computers in een medische omgeving.<ref name="Dissertation Anske">[http://dochost.rz.hu-berlin.de/dissertationen/anske-ute-2003-09-25/PDF/Anske.pdf Ute Anske in: Pilotstudie zur Charakterisierung funktionaler Gesundheitszustände mittles Chronobiologischer Regulationsdiagnostik pag. 31 stand: 2.01.2007]</ref>
Volgens de leer van het bioritme beginnen ritmes bij de geboorte ‘positief’, kruisen na een halve periodelengte de ‘nullijn’(dit is de gemiddelde beschikbaarheid van eigenschappen) en gaan over naar een 'negatieve fase'. Aan het einde van de periode volgt weer een omslag naar de positieve kant enz..
Alle ‘overgangen’, dat wil zeggen van positief naar negatief en vice versa worden als ‘kritische dagen’, dat wil zeggen potentieel slechte dagen beschouwd omdat hier meer onstabiliteit is. Komt het nu bij de drie cycli tot een fase-overgang op dezelfde dag dan heeft dat, naar de bioritmische leer crisisachtige gevolgen want dan is er onstabiliteit op velerlei vlakken.
[[Bestand:Biorhythm-NL.svg|thumb|225px|De drie cyclussen van het bioritme]]
De drie beweerde cycli van het bioritme zijn:
* Fysieke cyclus (coördinatie, kracht, welzijn; herhaalt zich elke 23 dagen)
* Emotionele cyclus (creativiteit, gevoeligheid, stemming, waarneming, het omgevingsbewust zijn; herhaalt zich elke 28 dagen)
* Intellectuele cyclus (opmerkzaamheid, het analytische functioneren, logische analyse, geheugen, communicatieve vaardigheid; herhaalt zich elke 33 dagen)
Op een levensjaar komen enkele dagen voor waarop 2 ritmes tegelijk de middellijn kruisen (zgn. dubbel-kritische dagen); maximaal 1 keer per jaar komt een driedubbele kritische dag voor.
Met het bioritme zouden voorspellingen van de cycli van fysieke, emotionele en intellectuele kenmerken mogelijk zijn. De bioritmiek doet geen voorspellingen over wat zou kunnen gebeuren, wat bijvoorbeeld een horoscoop wel doet. Anderzijds zijn er wel gevolgtrekkingen te maken uit de mate van beschikbaarheid van iemands eigenschappen. Zo is bijvoorbeeld de tijd dat iemand minimaal beschikt over zijn intellectuele eigenschappen een ongunstig moment om examens te doen met voorspelbare gevolgen.
De grondslag van deze simpele berekeningen werd gelegd door de [[Kno-arts of nko-arts|kno]]arts [[Wilhelm Fliess]] en [[psycholoog]] [[Hermann Swoboda]] in het begin van de twintigste eeuw. Fliess ontdekte in de patiëntenaktes overeenstemmingen en regelmatigheden en publiceerde ze in zijn ''Periodenlehre''.<ref>Bruno Giebat, ''Auf gleicher Wellenlänge'', Einleitung, ISBN 3833416246</ref>
Het heikele punt van de bioritmiek is vlug duidelijk: aanhangers van de bioritmiek zien in de voortdurende afwisseling van de drie ritmen een (bepalende) voorspellingswaarde op korte termijn; eveneens wordt voor geluksdagen en ongeluksdagen achteraf bevestiging gezocht in de stand van de ritmes.
Chronobiologische ritmes, die in de [[biologie]] beschreven worden, ondergaan natuurlijke schommelingen. De ‘exacte’ dagcycli die de bioritmische leer postuleert hebben geen wetenschappelijke basis en zijn niet meetbaar.<ref name="Dissertation Anske"/> Omdat men met computerprogramma's probeert deze opvatting een wetenschappelijk jasje te geven, wordt de bioritmische leer bij de pseudowetenschappen geteld.<ref name="Dissertation Anske"/>
De bioritmiek wordt als [[pseudowetenschap]] beschouwd, omdat ze is blijven stilstaan bij een vastgelegde duur van de genoemde drie ritmes als [[Axioma|postulaten]]. Daartegenover beschouwt de chronobiologie allerhande ritmes, meer dan drie, volgens de natuurlijke schommelingen op het moment van meten. Om misverstanden te voorkomen gebruikt de chronobiologie het begrip ''biologische ritmes'' in plaats van ''bioritmes''.<ref name="Dissertation Anske"/> Vanzelfsprekend hebben ook in de bioritmiek computerprogramma's hun intrede gedaan, maar die zijn alleen dienstig voor de snelheid van een berekening. Met wat meer geduld kan men die ritmes op ruitjespapier uittekenen.<ref name="Dissertation Anske"/>
DeBij doorpogingen aanhangers gepostuleerde mogelijkheid dat metop de studiebioritmiek vaneen bioritmeswetenschappelijke destatus waarschijnlijkheidte vanverschaffen eenzijn ongevaler oponder demeer zogenaamdeal kritischebij dagenbenadering kan3000 voorspeldverkeersongevallen wordengeanalyseerd, konwaarna inbleek eendat studie,de waarvoorspellende 3000noch verkeersongevallende geanalyseerdverklarende zijn,waarde nietonweerlegbaar aangetoond kon worden. DoorAanhangers debeweren volgensdat aanhangersdit veelalsoort slechtstudies begrepenworden grondstellingengekenmerkt vandoor deeen bioritmiekonjuiste hebbeninvalshoek ditof soortslecht studiesbegrepen helaasbeginselen vaak nietvan de juiste invalshoekbioritmiek.<ref name="Biorhythmik und Unfallprophylaxe">[http://www.springerlink.com/content/q74483206g577531/ Sozial- und Präventivmedizin/Social and Preventive Medicine pag. 135 bis 140 stand: 02.01.2008]{{Dode link|datum=februari 2020 |bot=InternetArchiveBot }}</ref>
== Literatuur ==
| 