Parijse studentenrevolte: verschil tussen versies

HetDe revolte begon als een reeks studentenstakingen die uitbraken aanop een aantal universiteiten en middelbare scholen in [[Parijs]]. Nadat de regering van [[Charles de Gaulle]] probeerde de stakingen neer te slaan met [[politiegeweld]], ontvlamde de toestand nog verder, met straatgevechten tegen de politie in het [[Quartier Latin (Parijs)|Quartier Latin]], gevolgd door een algemene stakingstudentenstaking van de studenten enwaarbij tien miljoen arbeiders inzich Frankrijkaansloten, ongeveer twee derde van de Franse arbeidersbevolking.

Veel manifestanten waren aanhangers van linkse bewegingen, als het [[communisme]] en het [[anarchisme]]. Velen zagen een gelegenheid om de "gevestigde maatschappij" door elkaar te schudden in allerlei opzichten, zoalsen oppleitten hetbijvoorbeeld gebiedvoor vannieuwe [[onderwijs]]methoden en het propageren vanvoor de [[vrije liefde]]. Een kleine minderheid was extreem-rechts, de overgrote meerderheid extreem-links.

Boegbeelden van de beweging waren onder meer de filosofen [[Jean-Paul Sartre]], [[Jacques Derrida]] (in Frankrijk) en [[Herbert Marcuse]] (in Duitsland), de Franse psychoanalyticus [[Jacques Lacan]], de Duitse agitator [[Rudi Dutschke]] en de Franse studentenleiderstudentenleiders [[Daniel Cohn-Bendit]], die algemeen als de aanstichter wordt beschouwd(Frankrijk) en nadien[[Rudi totDutschke]] persona non grata werd verklaard in Frankrijk(Duitsland).