Adelomelon ancilla: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
naam is in WoRMS gecorrigeerd
Patagonië is land; het deel van de Atlantische Oceaan voor de kust heet Patagonian Shelf of Argentijnse Zee
Regel 18:
'''''Adelomelon ancilla''''' is een [[slakken|slakkensoort]] uit de familie van de [[Volutidae]].<ref>{{aut|Bouchet, P.}} (2012). ''Adelomelon ancilla'' (Lightfoot, 1786). Geraadpleegd via: World Register of Marine Species op http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=606556</ref> De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1786 als ''Voluta ancilla'' gepubliceerd door [[John Lightfoot]],<ref>{{aut|Lightfoot, J.}} (1786). [https://www.biodiversitylibrary.org/page/43260606 ''A catalogue of the Portland Museum: lately the property of the Duchess Dowager of Portland deceased which will be sold by auction, by Mr. Skinner and Co. on Monday the 24th of April, 1786, and the thirty-seven following days'': 84, n°1873], [https://www.biodiversitylibrary.org/page/43260659 137, n°3061]</ref> waarbij hij verwees naar een afbeelding van de soort in D'Avila's Catalogue deel 1, plaat 8, figuur S.<ref>{{aut|Davila, P.F. & Romé de L'Isle, J.B.L.}} (1767). [https://www.biodiversitylibrary.org/page/43760786 ''Catalogue Systématique et raisonné des Curiosités de la Nature et de l'Art qui composent le cabinet de M. Davila'' '''1''': pl. 8]</ref> Lightfoot nam de naam over uit een ongepubliceerd manuscript van [[Daniel Solander]]. 'Ancilla' is een Latijns zelfstandig naamwoord, en betekent 'slavin'.
 
De soort komt voor in het zuiden van [[Zuid-Amerika]], aan de Pacifische en Atlantische kusten van [[Argentinië]] en [[Chili]]. ''Adelomelon ancilla'' wordt vaak aangetroffen in ondiep water in noordelijkde [[PatagoniëArgentijnse Zee]]. De dieren leven in grind- en zandbodems.
 
Het dier is een roofdier in de [[benthos|benthische]] gemeenschap; het vangt zijn prooi door die met zijn voet stevig vast te grijpen. Daarna verdooft het de spieren door er een verdovende stof in te spuiten, waarna het zijn prooi, die meestal nog leeft, verorbert. Dit kan meerdere uren in beslag nemen. De prooi bestaat vooral uit [[tweekleppigen]] zoals ''[[Eurhomalea exalbida]]'' en [[slakken]] zoals ''[[Tegula patagonica]]''.<ref>{{aut|G. Bigatti, C. Sanchez Antelo, P. Miloslavich, & P. Penchaszadeh}} (2009). "Feeding behavior of ''Adelomelon ancilla'' (Lighfoot, 1786): A predatory neogastropod (Gastropoda: Volutidae) in Patagonian benthic communities." [https://www.biodiversitylibrary.org/page/50438285 ''The Nautilus'' vol. 123: 159–165]</ref>