Sappho: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nimuevelien80 (overleg | bijdragen)
k Dark Ages 1200-800 vC is fout - aangepast
Regel 95:
In de [[Hellenisme|Hellenistische]] tijd, ruim vijfhonderd jaar na haar dood, werden haar gedichten door de [[Bibliotheek van Alexandrië|Alexandrijnse bibliothecarissen]] geklasseerd naar [[metrum]] ([[versmaat]]) en onderwerp. Dit resulteerde in een verzameld werk van tien boeken (negen naar metrum en één boek bruiloftsgedichten). Van dit omvangrijke werk zijn slechts enkele fragmenten bewaard gebleven, tot voor kort merendeels in citaten van andere schrijvers. De laatste overblijfselen, die waarschijnlijk zelf ook kopieën waren van verloren papyri, dateren van de zesde en zevende eeuw n.C.<ref name=":1">{{Citeer boek|titel=The Sappho Companion|auteur=Reynolds, M.|uitgever=Vintage|plaats=Londen|datum=2001|pagina's=pp. 81}}</ref>
 
Sappho's poëzie is uiteindelijk volledig verloren gegaan rond het begin van de 'Dark Ages' (ca. 1200-800 v.C.)[[Middeleeuwen]]. Vanaf dat moment begon de legende te circuleren dat de eerste christenen ervoor gezorgd hebben dat Sappho's werk volledig vernietigd werd.<ref>{{Citeer boek|titel=The Sappho Companion|auteur=Reynolds, M.|uitgever=Vintage|plaats=Londen|datum=2001|pagina's=pp. 80-81}}</ref> Dit wordt onder andere verklaard doordat de [[christendom|Kerk]], in de [[Middeleeuwen]] de belangrijkste bron van [[wetenschap]]pelijke en [[cultuur|culturele]] continuïteit, niet veel ophad met de [[homoseksualiteit|lesbische]] reputatie van Sappho, en dat haar werk daardoor niet meer werd overgeschreven.
 
Vooral in de renaissance werd deze legende op de spits gedreven door verschillende humanisten zoals Joseph Scaliger (16e eeuw). Hij beweerde dat alle lyrische poëzie uit de oudheid in 1073 verbrand werd door Paus Gregorius VII.<ref name=":1" />