Waar aan het begin van de 20ste eeuw een school van 400 leerlingen onrealistisch groot werd genoemd, zijn er in Nederland begin 21e eeuw steeds meer scholen van deze omvang. Door bestuurlijke fusies ontstaan er [[Conglomeraat (bedrijf)|conglomeraten]] en verdwijnen eenpitters (zelfstandige scholen). In het basisonderwijs worden fusies van kleine scholen en besturen[[schoolbestuur|schoolbesturen]] in krimpgebieden gestimuleerd. Een trend die (zowel in publieke als) in de semi[[publieke sector]] waargenomen wordt sinds de financiële crisis van 2008<ref>[https://www.socialevraagstukken.nl/schaalvergroting-is-weer-de-trend/ Schaalvergroting is weer de trend], Sociale Vraagstukken, Renze Portengen, 30 augustus 2018. Geraadpleegd 11 februari 2021.</ref> - met meer en minder wenselijke gevolgen zoals het verlies van eigen identiteit en menselijke maat. Onder de noemer 'doorgaande leerlijn' zijn ook verticaal scholen gefuseerd, bijvoorbeeld door het samengaan van peuterspeelzalen met een basisschool tot een [[integraal kindcentrum]] (ikc). Met het samengaan van openbare en bijzondere scholen komen de zogenaamde [[samenwerkingsschool|samenwerkingsscholen]] op - waarmee het [[confessioneel onderwijs]] teruggedrongen wordt.
Ook in België speelt de schaalvergroting, een kwestie die raakt aan [[Identiteit (eigenheid)|identiteitsbehoud]] van de scholen.<ref>Scholen vrezen voor hun identiteit, De Tijd, Barbara Moens, 21 maart 2015.</ref>
