Auteurscitatie (botanische nomenclatuur)

De auteurscitatie in de botanische nomenclatuur is de manier om de persoon of groep mensen aan te duiden die een botanische naam geldig hebben gepubliceerd , d.w.z. die de naam voor het eerst publiceerden terwijl ze voldeden aan de formele vereisten zoals gespecificeerd in de Internationale Code van Nomenclatuur voor algen, schimmels en planten (International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants, ICN). In gevallen waarin een soort zich niet langer in zijn oorspronkelijke generieke plaatsing bevindt (d.w.z. een nieuwe combinatie van geslacht en specifiek epitheton), worden zowel de autoriteit voor de oorspronkelijke geslachtsplaatsing als die voor de nieuwe combinatie met auteurscitatie gegeven (de eerste tussen haakjes).

In de plantkunde is het gebruikelijk (hoewel niet verplicht) om auteursnamen af te korten volgens een erkende lijst van standaardafkortingen.

In de biologische wetenschappelijke literatuur, met name die met betrekking tot taxonomie en nomenclatuur, maar ook in ecologische onderzoek, is het al lang de gewoonte dat volledige citaten naar de plaats waar een wetenschappelijke naam werd gepubliceerd, worden weggelaten, maar een korte aanduiding wordt gebruikt om de auteur van de naam te citeren, althans de eerste keer dat de naam in het werk wordt vermeld. De naam van de auteur is vaak niet voldoende informatie, maar kan helpen om enkele problemen op te lossen. Problemen zijn onder andere:

• De naam van een taxon waarnaar wordt verwezen is dubbelzinnig, zoals in het geval van homoniemen zoals Ficus L., het geslacht van vijgenbomen, vs. Ficus Röding, 1798, een geslacht van weekdieren.
• De publicatie van de naam kan in een weinig bekend tijdschrift of boek zijn. De naam van de auteur kan soms helpen om dit op te lossen.
• De naam is mogelijk niet geldig gepubliceerd, maar de vermeende auteursnaam kan nuttig zijn om de publicatie of het manuscript waarin de naam is vermeld, te vinden.

De regels en aanbevelingen voor auteursvermeldingen in de plantkunde worden behandeld in de artikels 46 tot en met 50 van de International Code of Nomenclature (ICN). Zoals vermeld in artikel 46 van de botanische code, is het in de plantkunde normaal om alleen de auteur van de taxonnaam aan te halen zoals aangegeven in het gepubliceerde werk, ook al kan dit afwijken van het vermelde auteurschap van de publicatie zelf.

Er zijn verschillen tussen de botanische code en de normale praktijk in de zoölogie. In de zoölogie wordt het publicatiejaar gegeven na de auteursnamen en wordt het auteurschap van een nieuwe combinatie normaal gesproken weggelaten. Een klein aantal meer gespecialiseerde praktijken variëren ook tussen de aanbevelingen van de botanische en zoölogische codes.

Externe link

• International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants, Shenzhen Code, 2018