Ambient house: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 19:
==Ontwikkeling==
In de vroege jaren negentig ontwikkelde het genre zich. In 1992 brak [[Aphex Twin]] door met ''Selected Ambient works 85-92''. Dit album, en ook de veel killere opvolger ''Selected ambient works vol. 2'' (1994), wisten veel indruk te maken op het publiek<ref>http://classicalbumsundays.com/album-of-the-month-aphex-twin-selected-ambient-works-85-92/</ref>. Niet veel later maakte [[The Future Sound of London]] het geroemde dubbelalbum ''Life Forms''<ref>http://www.musicradar.com/news/tech/classic-album-the-future-sound-of-london-on-lifeforms-606889</ref>. Iets toegankelijker was het werk van [[William Orbit]] op zijn ''Strange Cargo III''. Diverse ambientacts braken daarna door zoals [[Biosphere]], [[Steve Hillage|System 7]] en [[Higher Intelligence Agency]]. Ook [[Pete Namlook]] drukte een stevige stempel op het genre met een gigantisch oeuvre en zijn label Fax +49-69/45046.
Diverse danceacts waagden zich aan het maken van ambienttracks, soms om albums op te vullen. [[The Prodigy]] ruimde op het album ''Music for the jilted generation'' ruimte in voor soortgelijke tracks in het zogenaamde ''Narcotic Suite'' gedeelte. [[The Shamen]] voegde op ''Axis Mutatis'' een tweede cd toe met ambienttracks. [[Jam & Spoon]] en [[Joey Beltram]] brachten eigen ambient albums uit met ''Tripomatic Fairytales 2002'' (1993) en ''Aonox'' (1995). Ook de in 1994 gestarte verzamelreeks van [[Café del Mar]] maakte dankbaar gebruik van de populariteit van ambienthouse.
| |||