Kabinet-Van Agt I: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 19:
| onderschrift2 = Zetels in de [[Tweede Kamer der Staten-Generaal|Tweede Kamer]]
}}
Het '''kabinet-Van Agt I''' (ook bekend als '''Van Agt-Wiegel''')<ref>{{Citeer web|url=http://www.uitzendinggemist.net/aflevering/72956/Andere_Tijden.html|titel=Partij of Principes - De dissidenten binnen het kabinet Van Agt/Wiegel|bezochtdatum=19 juli 2017|auteur=redactie|datum=23 september 2010|uitgever=Andere Tijden}}</ref> was het Nederlandse [[Nederlands kabinet|kabinet]] van 19 december 1977 tot 11 september 1981. Het [[Nederlands kabinet|kabinet]] werd gevormd door de politieke partijen [[Christen-Democratisch Appèl]] (CDA) en de [[Volkspartij voor Vrijheid en Democratie]] (VVD) na de [[Tweede Kamerverkiezingen 1977|Tweede Kamerverkiezingen van 1977]]. Het [[Politiek spectrum|rechtse]] kabinet-Van Agt I was een [[meerderheidskabinet]] dat zowel in de [[Eerste Kamer der Staten-Generaal|Eerste Kamer]] en [[Tweede Kamer der Staten-Generaal|Tweede Kamer]] kon rekenen op een geringe meerderheid. Het kabinet-Van Agt-Wiegel was het eerste kabinet waarin de [[confessionele partij]]en [[Anti-Revolutionaire Partij]] (ARP), [[Christelijk-Historische Unie]] (CHU) en [[Katholieke Volkspartij]] (KVP) deelnamen als de nieuw opgerichte [[fusiepartij]] [[Christen-Democratisch Appèl]] (CDA). Het kabinet had in de [[Tweede Kamer der Staten-Generaal|Tweede Kamer]] te maken met een deel van de CDA-fractie die het kabinet alleen voorwaardelijk steunde, deze zogenoemde [[CDA-loyalisten|loyalisten]] volgden het kabinet tijdens de gehele periode dan ook kritisch.<ref>{{Citeer web|url=https://www.parlement.com/id/vh8lnhronvw8/kabinet_van_agt_i_1977_1981|titel=Kabinet-Van Agt I (1977-1981)|uitgever=Parlement & Politiek}}</ref><ref>{{Citeer web|url=https://www.rd.nl/vandaag/politiek/aantjes-belde-in-1977-achter-van-agts-rug-om-met-den-uyl-1.1134534|titel=Aantjes belde in 1977, achter Van Agts rug om, met Den Uyl|bezochtdatum=26 augustus 2017|auteur=Addy de Jong|datum=11 oktober 2016|uitgever=Reformatorisch Dagblad}}</ref> De loyalisten waren het KVP-kamerlid [[Stef Dijkman]] en de ARP-leden [[Willem Aantjes]], [[Marten Beinema]], [[Bouke Beumer]], [[Hans de Boer (politicus)|Hans de Boer]], [[Fred Borgman]], [[Henk Couprie]], [[Sytze Faber]], [[Jan van Houwelingen (politicus)|Jan van Houwelingen]], [[Willem de Kwaadsteniet]] en [[Jan Nico Scholten]].
==Verloop==
Het kabinet krijgt te maken met grote financieel-economische problemen en oplopende werkloosheid. De financiële tegenvallers haalden, mede door het uitbreken van de [[Tweede Oliecrisis]], de [[bezuiniging]]en steeds weer in. Daarnaast dreigen er massaontslagen bij in de probleem geraakte Nederlandse bedrijven zoals de scheepsbouwbedrijven [[Rijn-Schelde-Verolme]] (RSV) en [[Amsterdamsche Droogdok Maatschappij]] (ADM) en vrachtautofabrikant [[DAF (fabrikant)|DAF]]. Ook de productie in de bouwsector valt terug. Om dit tegen te gaan kondigt minister van sociale zaken [[Wil Albeda]] enkele keren een loonpauze af. In 1978 stelt minister [[Frans Andriessen]] het ombuigingspakket [[Bestek'81]] op waarin ombuigingen worden aangekondigd. Centrale punten waren de loonontwikkeling in het bedrijfsleven, ook moest de markt meer ruimte krijgen. Er wordt verder ook gekort op uitkeringen en op onderwijs- en ambtenarensalarissen. Daarnaast worden studenten geconfronteerd met hogere studiekosten, het plan stuit op hevig verzet in de samenleving. Van de uitvoerig kwam weinig tot niets terecht.