Kinesiologie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k dode link verwijderd |
rode links zijn geen dode links: zie overleg Label: Ongedaan maken |
||
Regel 3:
De kinesiologie [[Evidence-based practice|baseert zich op onderzoek]] naar de [[biomechanica]], de [[anatomie]] en de [[fysiologie]] om de motoriek van het menselijk lichaam te evalueren:<ref> {{en}}[https://web.archive.org/web/20080924214553/http://www.oka.on.ca/ Definitie kinesiologie]</ref> hoe het lichaam beweegt, functioneert en presteert, en om bij mensen bij wie beweging, functionering en prestatie haperen deze zo veel mogelijk te herstellen, of te verbeteren voor het dagelijks functioneren zoals in recreatie, voor werk of in sport.<ref> {{en}} [https://web.archive.org/web/20090318005051/http://www.cka.ca/kinesiology.php Werkgebieden]</ref>
[[Roger M. Enoka]] heeft in 1988 de term [[neuromechanica]] gelanceerd voor de systematische studie van de interactie tussen enerzijds het [[Centraal zenuwstelsel|centrale zenuwstelsel]] en anderzijds het musculoskeletale stelsel ([[Pees (anatomie)|pezen]], [[Spier (anatomie)|spieren]] en [[skelet]]). De onderliggende gedachte is dat het zenuwstelsel geëvolueerd is in een mechanische context, en dat motoriek aan de basis ligt van de belangrijkste structuren en functies van het zenuwstelsel.<ref name="Valero">Francisco J. Valero-Cuevas, "Fundamentals of Neuromechanics," Biosystems & Biorobotics '''8''', Springer 2016.</ref>
Een kinesioloog kan als adviseur optreden, onderzoek doen of beleid ontwikkelen op het gebied van het menselijk lichamelijk presteren, ergonomie, of anderszins verbeteren van werkomstandigheden. Kennis van de kinesiologie kan worden toegepast in de [[fitness]]industrie, in ziekenhuizen, of op werkplekken. In de [[ergonomie]] wordt kinesiologische kennis gebruikt voor het evalueren en creëren van een betere werkomgeving.
| |||