Fort Blauwkapel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k |{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb| |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 28:
Op de plaats van het huidige fort werd in 1787 al een versterking gebouwd.<ref name="KNOPFB">G. Koppert, ''De forten rond Utrecht'', Stichting Matrijs, Utrecht (1984). {{ISBN|9789070482077}}, p.24-25</ref> Deze raakte in verval, maar het bleef een strategische locatie en in 1818 werd een nieuw aardwerk aangelegd. Het dorpje [[Blauwkapel (plaats)|Blauwkapel]] kwam binnen de wallen te liggen. Het geheel werd omgeven door een [[gracht (hoofdbetekenis)|gracht]]. De straatweg naar [[Hilversum]] werd hiermee gedekt.<ref name="KNOPFB" /> De straat bleef door het fort lopen, maar er werd ook een omleidingsweg aangelegd. Ten tijde van dreiging kon de weg door het fort worden afgesloten.
Omstreeks 1850 werd het eerste [[baksteen|bakstenen]] bouwwerk geplaatst.<ref name="KNOPFB" /> Het wachthuis A werd tussen 1849 en 1852 gebouwd en kreeg een eigen gracht. Het wachthuis is 30 meter lang en 20 meter breed. Binnen zijn drie overwelfde ruimten voor het verblijf van de manschappen en de opslag, een waterkelder en een trappenhuis.<ref>M. Verhoeks [https://web.archive.org/web/20170306211058/http://www.mverhoeks.com/Forten/Fort_Blauwkapel/pagina/plattegrond-wachthuis-gebouw_a.html Plattegrond wachthuis A], geraadpleegd op 6 maart 2017</ref> Omstreeks 1870 is het gebouw aan drie zijden en bovenop voorzien van een beschermende gronddekking. In 1874
Tijdens de [[mobilisatie]] voor de [[Eerste Wereldoorlog]] bestond de bezetting van Blauwkapel uit ruim 300 man. Het fort functioneerde als [[infanterie]]steunpunt met [[loopgraaf|loopgraven]], [[militair]]opstellingen en observatieposten. Buiten het fort werden loopgraven met [[prikkeldraad]]versperringen aangelegd. In 1921 werden voor de aanleg van een nieuwe [[spoorlijn]] de wallen en gracht in het zuidoosten afgegraven en verlegd.
| |||