Gebruiker:Hugo DK/Moordpartij in de Ardeatijnse grotten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 27:
De uitvoering van de repressaille werd niet op voorhand aangekondigd en de partizanen werd niet gevraagd om zich over te geven, wat de massa-executie misschien had kunnen vermijden.
 
Uitsluitend mannen werden als slachtoffer aangeduid. De meesten waren gevangenen in het SS-hoofdkwartier van de Via Tasso. Slechts 3 van hen waren al ter dood veroordeeld; de anderen waren partizanen, communisten en antifascisten, gewone gevangenen van gemeen recht, toevallige passanten in de Via Rasella, en 75 joden. Om tot het vooropgestelde aantal te komen liet Kappler nog 50 Italiaanse gevangenen aanduiden door de ''questore'' Pietro Caruso en aan Pietro Koch, hoofd van de beruchte fascistische politie "Banda Koch".<ref>In Italië is een ''questore'' verantwoordelijk voor de openbare orde in een provincie.</ref><ref>"Regina Coeli" is de naam van de gevangenis gelegen aan de Via della Lungara in Rome. Deze draagt nog de naam van het 17de-eeuwse klooster dat in 1881 werd omgebouwd tot detentiehuis.</ref><ref>De "Banda Koch" (groep Koch) was een politie-eenheid die onder andere in Rome actief was vanaf september 1943. Ze is genoemd naar de leider Pietro Koch, en viel onder het gezag van de "Repubblica Sociale Italiana". Deze laatste bestuurde het noorden van Italië onder leiding van Benito Mussolini en was ingesteld door nazi-Duitsland. </ref> De aangeduide gevangenen komen deels uit de gevangenis van Regina Coeli aan te duiden door en deels uit de gevangenis van de Banda Koch in de Via Pincipe Amedeo.
 
De betrokken oversten weigeren om de executies te laten uitvoeren door het bewuste "Bozen"-regiment of door de SS: die taak wordt overgelaten aan Kappler, hoofd van de Gestapo in Rome: samen met zijn 74 manschappen moet hij 320 slachtoffers executeren. Bij het bericht dat er een 33ste SS'er is gestorven in het ziekenhuis, wordt beslist dat geen 320 maar 330 Italianen te doden.
 
In de namiddag van 24 maart werden de arrestanten onder leiding van SS-officieren [[Erich Priebke]] en [[Karl Hass]] naar de verlaten Ardeatijnse grotten gevoerd (''Fosse Ardeatine''). Deze vroegere puzzolaangroeven zijn genoemd naar de vlakbij gelegen Via Ardeatina die leidt naar het 33 km verderop gelegen stadje Ardea. De keuze viel op deze grotten omdat die het gangenstelselstelsel van mijngangen toeliet de slachtpartij naderhand te verbergen zonder een massagraf te moeten delven.
 
PerVanaf vijf15.30 uur werden de gevangenen telkens in groepen van 5 in de grot geleid, met de handen geboeid op de rug. Ze moesten knielen voor het vuurpeloton en werden afgemaakt met een nekschot. Achter hen moesten dan de volgende vijf slachtoffers plaatsnemen, zodat er “geordende” stapels zouden ontstaan.
 
Terwijl de executies reeds werden uitgevoerd liep de aanvoer van slechtoffers vanuit de gevangenissen nog door. De luitenant van de gevangenis van Regina Coeli wordt onder druk gezet om de opgedragen 50 gevangenen aan te leveren. Hij houdt zich niet aan de lijst en verzamelt willekeurige gevangenen; onder hen 10 die enkel nog op hun vrijlating wachtten. De lijsten worden aangepast aan de effectief weggevoerden. Uiteindelijk waren er geen 330 gevangen aangevoerd maar 335. Kappler besefte dat het een vergissing ging, maar besloot om ook die laatste 5 neer te schieten.
Alle 74 SS'ers van het Gestapo-politiekantoor van Herbert Kappler moesten deelnemen aan deze massaexecutie ''Tijdens het latere proces tegen Kappler kwam naar voren dat tijdens de executie sommige officieren gedwongen moesten worden om deel te nemen. Bekend werd ook dat een van de officieren zelfs flauwviel tijdens het tafereel. Omdat het vuurpeloton bestond uit onervaren officieren had Kappler gezorgd voor kratten met [[Cognac (drank)|cognac]], om de zenuwen van de manschappen te kalmeren. Al snel liep het overmatig drankgebruik uit de hand en werden de executies minder secuur uitgevoerd, waardoor veel gevangenen een ware lijdensweg ondergingen doordat de dood pas laat intrad, of zelfs pas optrad toen de nazi's de ingang van de grotten hadden opgeblazen om te verhinderen dat de lijken zouden worden ontdekt.''
 
Alle 74 SS'ers van het Gestapo-politiekantoor van Herbert Kappler moesten deelnemen aan deze massaexecutie ''Tijdens het latere proces tegen Kappler kwam naar voren dat tijdens de executie sommige officieren gedwongen moesten worden om deel te nemen. Bekend werd ook dat een van de officieren zelfs flauwviel tijdens het tafereel. Omdat het vuurpeloton bestond uit onervaren officieren had Kappler gezorgd voor kratten met [[Cognac (drank)|cognac]], om de zenuwen van de manschappen te kalmeren. Al snel liep het overmatig drankgebruik uit de hand en werden de executies minder secuur uitgevoerd, waardoor veel gevangenen een ware lijdensweg ondergingen doordat de dood pas laat intrad, of zelfs pas optrad toen de nazi's de ingang van de grotten hadden opgeblazen om te verhinderen dat de lijken zouden worden ontdekt.''
Terwijl de executies reeds werden uitgevoerd liep de aanvoer van slechtoffers vanuit de gevangenissen nog door. Uiteindelijk waren er geen 330 gevangen aangevoerd maar 335. Kappler besloot om ook die laatste 5 neer te schieten "omdat zij alles hadden gezien".
 
De executies duurden van kort na 15.30 tot 20 uur. De volgendelijken ochtendwerden opgestapeld op het einde van twee mijngangen. Onmiddellijk nadien deden nazi-ingenieursgeniesoldaten de toegang tot de grotgrotten instorten, opdat de lijken niet zouden worden ontdekt.
 
== Slachtoffers ==
Regel 60:
 
== Ontdekking ==
Nog op 24 maart, om 22.45 uur, delen de Duitse bevelhebbers mee aan het Italiaanse persbureau dat "misdadige communisten, aanhangers van Badoglio" daags voordien een bomaanslag hadden gepleegd op een Duitse politiekolonne, waarbij 32 Duitsers om het leven waren gekomen, dat zij bevel hadden gegeven om voor elke gedode Duitser 10 "misdadige communisten" zouden worden gefusilleerd, en dat dit bevel reeds was uitgevoerd.<ref>In het Italiaans luidt de tekst van het communiqué: «Nel pomeriggio del 23 marzo 1944, elementi criminali hanno eseguito un attentato con lancio di bomba contro una colonna tedesca di Polizia in transito per Via Rasella. In seguito a questa imboscata, 32 uomini della Polizia tedesca sono stati uccisi e parecchi feriti. La vile imboscata fu eseguita da comunisti-badogliani. Sono ancora in atto indagini per chiarire fino a che punto questo criminoso fatto è da attribuirsi ad incitamento anglo-americano. Il Comando tedesco è deciso a stroncare l’attività di questi banditi scellerati. Nessuno dovrà sabotare impunemente la cooperazione italo-tedesca nuovamente affermata. Il Comando tedesco, perciò, ha ordinato che per ogni tedesco ammazzato dieci criminali comunisti saranno fucilati. Quest’ordine è già stato eseguito».</ref>
 
De eersten die de vreselijke slachtpartij ontdekten waren de paters salesianen van de nabijgelegen Catacomben van San Callisto: zij hadden de hele namiddag de drukte gehoord van voorbijrijdende vrachtwagens. Als zij 's nachts gingen onderzoeken wat er zich had afgespeeld, ontdekten zij het vreselijke tafereel.