Gaius Marius: verschil tussen versies

Terug in Rome wierp Gaius Marius zich op de binnenlandse politiek. Hij associeerde zich min of meer met de volkspartij, die onder de tribunen [[Lucius Appuleius Saturninus|Saturninus]] en [[Gaius Servilius Glaucia|Glaucia]] afbreuk deed aan de macht der [[Oligarchie|oligarchen]]. Maar de beide leiders werden steeds radicaler. Toen Glaucia als kandidaat voor het [[consul (Rome)|consulaat]] in 99 zijn tegenstanders liet vermoorden, verklaarde de senaat de staat in gevaar. Marius moest de orde herstellen. Hij deed dat op een kalme manier en sloot Saturninus, Glaucia en hun voornaamste aanhangers op in een openbaar gebouw. Daar werden zij door op het dak geklommen aanhangers der senaatspartij met leistenen doodgegooid. Dat incident kostte Marius zijn reputatie bij het volk. Voortaan werd hij door elke groepering in Rome gewantrouwd. Voorlopig was zijn rol uitgespeeld. De [[optimates]] heersten en maakten op schandalige wijze misbruik van hun macht. In 91 vermoordden zij de hervormingsgezinde tribuun [[Marcus Livius Drusus minor|Marcus Livius Drusus]], zoon van [[Gaius Sempronius Gracchus|Gracchus]]' [[Marcus Livius Drusus maior|concurrent]] , die onder meer burgerrecht voor de Italische bondgenoten had geëist. Daardoor kwamen de meeste bondgenoten in opstand. De rebellen stichtten hierop hun eigen staat met Corfinium als hoofdstad, met een eigen [[senaat (Rome)|senaat]] en magistraten zoals die in Rome. Ze lieten hun eigen munten slaan en brachten legers op de been die herhaaldelijk de Romeinse legers versloegen. Na twee jaar vechten braken de Romeinen de opstand door iedere stad die zich overgaf, het volledige burgerrecht te schenken.

 

 

==Voetnoten==