Sothi-Siswalcultuur: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
werkwoord aan het einde van de opsomming
Regel 17:
[[Kot Diji]]
 
[[Luigi Pio Tessitori]] ontdekte Kalibangan en Sothi in 1917 toen de [[Indusbeschaving]] nog onbekend was. [[Aurel Stein]] bezocht het gebied begin jaren 1940, maar het duurde tot het bezoek van [[Amalananda Ghosh]] in 1950 tot het potentieel van het gebied ontdekt werd en het verband met de Indusbeschaving ontdekt werd. Opgravingen in Sothi in 1950-51 brachten twee kwaliteiten aardewerk naar boven, slecht- en goedbewerkt aardewerk.
 
Tussen 1960 en 1969 werden door de [[Archaeological Survey of India]] onder [[Braj Bashi Lal]] opgravingen gedaan in Kalibangan. Hier werdenwerd naast aardewerk uit hoog-Harappa ook aardewerk gevonden uit wat toen als pre-Harappa en later als vroeg-Harappa werd gezien. Het aardewerk van vroeg-Harappa werd geclassificeerd als Sothi-aardewerk. Ook [[Bal Krishen Thapar]] was daarbij betrokken en hij verdeelde dit Sothi-aardewerk in zes [[Textuur|texturen]] of ''fabrics'':<ref>{{aut|Bal Krishen Thapar|Thapar, B.K.}} (1962-63): 'Excavations at Kalibangan, District Ganganagar' in ''Indian Archaeology 1962-63. A Review'', p. 20-23</ref>
* Fabric A, dof rood aardewerk van slechte kwaliteit met een rode tot roze kleur gemaakt op een langzaam [[pottenbakkerswiel]] met onregelmatige streeptekens, veelal met zwarte beschilderingen, soms ook met wit
* Fabric B, rood [[Slibgoed|slibaardewerk]] dat tot op de schouder is [[Rustica|gebouchardeerd]] met een kleiachtige oplossing gemengd met zand met zwarte horizontale banden op het slib