Jonny L: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Correctie link. |
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0.8 |
||
Regel 20:
Eind 2003 maakte Lisners een solocomeback met ''27 hours a day''. Dit nummer bracht hij uit op zijn eigen label ''Piranha'', dat hij kort daarvoor had opgericht. Daarna verschenen er singles met harde, donkere drum and bass. De single ''Let's roll'' kreeg aandacht door een sample van [[George W. Bush]]. In 2005 maakte hij weer een vocale plaat met Bradley Mcintosh van de popband [[S Club 7]]. Op zijn label bracht hij die jaren ook singles uit als Mr. L.
Eind 2007 startte Lisners een kortstondig commercieel houseproject. Als Lo-rider maakte hij met zanger Paul Cumberbatch de singles ''Skinny'' en ''Watch me''. De single ''Skinny'' was spraakmakend vanwege zijn tekst en videoclip.<ref>https://web.archive.org/web/20120222163017/http://www.bigfatblog.com/node/1313</ref> Het nummer was een bijdrage aan de discussie over te dunne fotomodellen, in de slipstream van ''Big girl'' van [[Mika (zanger)|Mika]]. Het bezingt de voorkeur van een man voor stevig gebouwde vrouwen. De video is een parodie op de clip van ''Satisfacion'' van [[Benny Benassi]]. In de video acteren enkele large-size fotomodellen die op een softporno-wijze huishoudelijke taken doen. Op tal van internetfora zorgde het nummer voor de nodige discussies. Velen zagen het als een sympathiek statement om te tonen dat dikkere vrouwen ook sexy kunnen zijn. Anderen zagen het als de zoveelste seksistische videoclip.
De jaren daarna was Lisners relatief rustig. Hij bracht enkele singles uit en deed veel dj-klussen. In het najaar van 2013 verscheen echter weer een nieuw album, ''In A Jungle''.
| |||