Hendrik van Verdun: verschil tussen versies

 

In [[1082]] stelde hij de zogenaamde "[[Godsvrede]]" in, een poging om de rust te herstellen in een periode van [[investituur]]strijd. De [[monnik (christendom)|monniken]] van de [[abdij van Sint-Truiden]] waren het onderling oneens bij de keuze van de [[Lijst van abten van Sint-Truiden|opvolger van hun overleden abt]]. De kandidaat die Hendrik voordroeg (Lanzo) werd door een deel van de inwoners en kloosterlingen van [[Sint-Truiden]] niet aanvaard en ze kwamen met een eigen kandidaat op de proppen (Lupo). Die laatste was benoemd door [[keizer Hendrik IV]]. De bisschop besloot Sint-Truiden te belegeren, waarbij hij de steun kreeg van [[Arnold I van Loon]], leenman van de prins-bisschop, en van [[Brustem]]. Uiteindelijk trokken de aanhangers van de keizerlijke kandidaat aan het kortste eind en gaven ze zich, in de nacht van 7 op 8 juli 1082, over aan Arnold.

 

{{Bibliografische informatie}}