Alberto Tarantini: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Encycloon (overleg | bijdragen)
Nu ook op beoordelingspagina
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{wiu||2021|02|28}}
'''Alberto César Tarantini''' ([[Ezeiza (Buenos Aires)|Ezeiza]], [[3 december]] [[1955]]) is een [[Argentinië|Argentijnse]] professionele [[voetballer]] die speelt als verdediger. Hij maakte deel uit van het nationale [[Argentijns voetbalelftal|eftalelftal]] dat in 1978 [[Wereldkampioenschap voetbal 1978|wereldkampioen]] werd. In het begin van zijn carrière speelde hij als linkerverdediger, later in zijn carrière speelde hij als vleugelverdediger.
 
== Carière ==
GeborenIn inde Ezeiza,vroege reesjaren Tarantini70 doorspeelde de rangenTarantini vanbij [[Boca Juniors]] in de vroege jaren 70. Hij was gekendbekend omvanwege zijn afrokapsel en zijn lange voortanden waardoor hij de bijnaam conejo (“konijn”) kreeg.
In 1977 won hij met Boca Juniors de [[Copa Libertadores]]; na een doelpuntloze wedstrijd versloeg de ploeg [[Cruzeiro]] met 5-4 op strafschoppen.
 
Tarantini maakte ook deel uit van het Argentijnse onderElftal Onder 23- team dat hetin 1975 Toulonhet internationale tournamenttoernooi van Toulon won, samen met onder anderen [[Jorge Valdano,]] en [[Amériko Gallego]] en de anderen met [[César Menotti]] als coach. Hij werd linker-verdedigerlinkerverdediger voor het Argentijnse nationale voetbalvoetbalteam team na datnadat [[Jorge Carrascosa]] het team verliet. Hij was ook, met zijn 22 jaar de jongste speller an het team.
In 1977 won hij zijn eerste internationale voetbal competitie met de Boca juniors en een van de meest prestigieuse voetbal competities in het latijns Amerika-copa libertadores, na de doellose match versloeg Boca Cruzeiro met 5-4 op penalties. De match ging door in het Estadio Centenario in Montevideo, Urugay op 14 september 1955.
 
Een paar maanden voor het WK van 1978 had hij een contractueel dispuut met Boca waardoor hij geen club meer had, omdat het management van Boca alle Argentijnse clubs onder druk zette om hem een ​​nieuw contract te weigeren. Na zijn optredens tijdens het WK (hij scoorde een doelpunt in de 6-0 overwinning tegen Peru, en speelde in de finale tegen Nederland) werd hij gecontracteerd door [[Birmingham City]] voor £ 295.000. Zijn betoveringperiode in Engeland werd overschaduwd door een gebrekkige discipline, waarbij Tarantini Manchester United-verdediger Brian Greenhoff platdrukte en zijn betovering van 23 wedstrijden in Birmingham beëindigde door in de menigte te waden om een ​​heckler te slaan.
Tarantini maakte deel uit van het Argentijnse onder 23- team dat het 1975 Toulon tournament won, samen met Jorge Valdano, Amériko Gallego en de anderen met César Menotti als coach. Hij werd linker-verdediger voor het Argentijnse nationale voetbal team na dat Jorge Carrascosa het team verliet. Hij was ook, met zijn 22 jaar de jongste speller an het team.
 
Een paar maanden voor het WK van 1978 had hij een contractueel dispuut met Boca waardoor hij geen club meer had, omdat het management van Boca alle Argentijnse clubs onder druk zette om hem een ​​nieuw contract te weigeren. Na zijn optredens tijdens het WK (hij scoorde een doelpunt in de 6-0 overwinning tegen Peru, en speelde in de finale tegen Nederland) werd hij gecontracteerd door Birmingham City voor £ 295.000. Zijn betovering in Engeland werd overschaduwd door een gebrekkige discipline, waarbij Tarantini Manchester United-verdediger Brian Greenhoff platdrukte en zijn betovering van 23 wedstrijden in Birmingham beëindigde door in de menigte te waden om een ​​heckler te slaan.
 
Na zijn terugkeer in Argentinië speelde hij voor Talleres de Córdoba, River Plate en Europese teams SC Bastia, Toulouse en FC St. Gallen.
 
In 1982 werd Tarantini verkozen tot de top tien van de Zuid-Amerikaanse speler van het jaar-prijzen.
 
Na zijn terugkeer in Argentinië speelde hij voor [[Talleres de Córdoba]], [[River Plate]] en Europese teams [[SC Bastia]], [[Toulouse]] en [[FC St. Gallen]].
 
Tarantini speelde ook in de FIFA Wereldbeker 1982 voor Argentinië en trok zich onmiddellijk daarna terug uit het nationale team.
 
'''== Persoonlijk leven''' ==
 
Tarrantini was getrouwd met het model Patricia Pata Villanueva. Zijn broer George tarantiniTarantini was voetbalcoach op een school.
'''Persoonlijk leven'''
Tarrantini was getrouwd met het model Patricia Pata Villanueva. Zijn broer George tarantini was voetbalcoach op een school.
 
[[Categorie:Argentijns voetballer|Tarantini, Alberto]]