Julius Moses: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k arts in inl
k haakjes
Regel 13:
| religie =
| handtekening =
| opvolging7 = Lid van de [[Rijksdag (Duitsland)|Reichstag]]
| start_periode7 = [[1920]]
| eind_periode7 = [[1932]]
}}
'''Julius Moses''' ([[Posen (stad)|Posen]], [[2 juli]] [[1868]] – [[Theresienstadt (concentratiekamp)|Theresienstadt]], [[24 september]] [[1942]]) was een [[Duitsland|Duitse]] arts en politicus. Hij was namens de [[Sozialdemokratische Partei Deutschlands|SDP]] lid van de [[Rijksdag (Duitsland)|Rijksdag]]. Hij werd door de [[Nazisme|nazi's]] vermoord vanwege zijn [[Joodse gemeenschap in Duitsland|Joodse]] achtergrond.
 
== Levensloop ==
Regel 24:
Rond 1895 raakte Moses politiek betrokken. Hij hield in dat jaar een speech voor de Duitse Liberale Arbeidsvereniging en sprak de wens uit voor een gedenkteken voor de [[Duitse Rijk 1848/1849|gesneuvelden van 1848]]. In 1910 werd hij redacteur bij het blad ''Hausarztes'' van de Berlijnse huisartsenvereniging.
 
Moses was ook actief in Joodse maatschappelijke kringen. Van 1902 tot 1910 was hij hoofdredacteur van het weekblad ''Generalanzeigers für die gesamten Interessen des Judentums''. Het had een oplage van een vijfentwintigduizend en werd in Berlijn verspreid. Op Moses' aandrang publiceerde de schrijver [[Thomas Mann]] in 1907 het essay ''Die Lösung der Judenfrage'' (in het [[Nederlands]]: ''De oplossing van het Jodenvraagstuk''). Mann vond dat dat [[Joods vraagstuk|vraagstuk]] niet kon worden opgelost door het [[zionisme]] of door te streven naar volledige [[Culturele assimilatie|assimilatie]]. De [[oplossing moest worden gevonden in het ontwikkelen van een deels geassimileerde Europese vorm van Jodendom, waarbij de typische gettojood verdween. Moses zelf zag het zionisme eerder als oplossing van het "vraagstuk".
 
Moses sloot zich in 1912 aan bij de [[Sozialdemokratische Partei Deutschlands]] (SPD). Hij maakte zich hard voor de verspreiding van kennis over seksuele hygiëne en [[anticonceptie]]. Met de door hem gepropageerde "geboortestaking" maakte hij zich impopulair in conservatieve kringen, waar vanuit een militaristisch oogpunt door velen werd gepleit voor een hoog geboortecijfer. In 1913 was hij betrokken bij de oprichting van de Sociaal-Democratische Medische Vereniging.
 
Voor de SPD werd Moses in 1920 gekozen in de [[Rijksdag (Duitsland)|Rijksdag]]. In het parlement pleitte hij voor betere sociale omstandigheden voor de arbeidersklasse. Hij vond dat vrouwen tijdens de zwangerschap minder moesten kunnen werken en dat er iets moest worden gedaan tegen het heersende woningtekort. In 1930 was hij betrokken bij het opstellen van richtlijnen voor nieuwe therapeutische behandelingen en voor het uitvoeren van wetenschappelijke experimenten op mensen.