Deutscher Ostmarkenverein: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 61:
De Polen waren onder de Duitse overheersing slachtoffer van systematische discriminatie en onderdrukking.<ref>Lucassen 2005, blz. 61</ref> In de woorden van de schrijver Czubiński:
 
{{cquote|''Tot 1870 maakten Polen in de twee Provincies en ook in Oost-Pruisen en Opper-Silezië deel uit van de bevolking van het koninkrijk Pruisen. Met de eenwording werden zij een deel van de nationaal homogene Duitse staat en daarin een nationale minderheid. Uit de Poolse hoek was er veel weerstand tegen de Hakatisten, die voor ogen hadden om de Poolse cultuur te vernietigen.<ref name="PAP">PAP 1966, blz. 7</ref> Als een gevolg van de externe druk begonnen de Polen die in het Duitse Rijk woonden zichzelf te organiseren om de [[Germanisering]] het hoofd te bieden.<ref name="Feuchtwanger"/> Bovendien werd de belangrijkste oppositie aan de Poolse kant de middenklasse in plaats van de aristocratie, waardoor het Poolse verzet versterkt werd en het nationale sentiment in de Poolse samenleving is geïntensiveerd, en met Franse steun werd geregisseerd door met name de Poolse Nationaal-Democratische Partij van [[Roman Dmowski]] en [[Wojciech Korfanty]].<ref name="Kitchen"/>
 
De discriminatie en onderdrukking vormden een voedingsbron voor het Poolse nationalisme. Aan de vooravond van de [[Eerste Wereldoorlog]] liep het nationalisme aan beide zijden hoog op en werden de liberale politici die op zoek waren naar een compromis met het Duitse rijk als verraders gezien, terwijl Duitse politici die de agressieve retoriek aan beide zijden probeerden af te remmen aangevallen werden door de Hakatisten.<ref name="Feuchtwanger"/> De anti-Pruisische sentimenten vlamden kort voor het einde van de [[Eerste Wereldoorlog]] op en uitten zich uiteindelijk in wat genoemd werd de [[Groot-Poolse opstand]].<ref>Karafilly 1998, blz. 237</ref>