Jacques de Duve: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 13:
De Duve vertrok op 12 november 1943 vanuit Antwerpen per trein naar [[Parijs]]. In december passeerde hij de grens met Spanje, en op 13 december 1943 overhandigde hij aan de Britse consul in [[Barcelona (Spanje)|Barcelona]] alle inlichtingen die hij had vergaard, met inbegrip van alles wat hij te weten was gekomen over de werking van de Abwehr in België en Frankrijk. In maart 1944, vier maanden nadat Jacques de Duve de Britten had gewaarschuwd, voegden de geallieerden ''La Coupole'' bij hun doelwitten toe voor de Operatie ''Crossbow''.
Via [[Madrid]] en [[Gibraltar]] kwam De Duve op 30 januari 1944 aan in Engeland. Bij zijn aankomst werd hij door de Engelse geheime dienst niet geloofd en integendeel verdacht een Duitse agent te zijn. Hij werd gearresteerd en zonder vorm van proces twaalf maanden lang geïnterneerd in ''Latchmere House''<ref>Zie over Latchmere House: [[:en:Latchmere House]].</ref>, een geheime [[MI5]]-gevangenis bij Londen. Zijn echtgenote, die privé-secretaris was geworden van [[Paul-Henri Spaak]], minister van Buitenlandse Zaken van de Belgische regering in ballingschap, vernam niets meer van haar man tot aan de bevrijding van België. Over de motieven van De Duve bleek eerst geen helderheid te bestaan, en werd het vermoeden geuit dat hij een dubbelspion zou geweest zijn.<ref name = Verhoeyen>{{Aut|Etienne Verhoeyen}}, [https://books.google.nl/books?id=foKVxYYBzvgC&lpg=PA437&ots=NSxduM7w4B&dq=%22Jacques%20de%20Duve%22&hl=nl&pg=PA437#v=onepage&q=%22Jacques%20de%20Duve%22&f=false Spionnen aan de achterdeur: de Duitse Abwehr in België, 1936-1945], pp 437-438, 2011</ref> Deze zienswijze bleek nochtans onjuist, zoals door de uitspraken van de militaire rechtbank en door de vereremerking van De Duve werd bevestigd.
In januari 1945 werd hij namelijk aan België uitgeleverd en zat hij vier maanden gevangen in [[Brussel (stad)|Brussel]]. Na grondig onderzoek en het horen van getuigen, sprak het Militaire auditoraat een definitief ontslag uit en werd hij zelfs onderscheiden met het Kruis der Ontsnapten.<ref>Belgisch Staatsblad van 17 mei 1947. Het Kruis der Ontsnapten was een erkenning voor al wie met gevaar voor eigen leven uit België was gevlucht om aan de nazibezetting te ontsnappen en vanuit het buitenland de strijd voort te zetten.</ref>
| |||