Geuzenveldflat: verschil tussen versies

| lon_dir = E

}}

 

Tot midden jaren [[1950-1959|vijftig]] lagen hier landerijen. Echter Amsterdam barstte uit haar voegen en de [[flatgebouw]]en waren in opkomst. Voor Amsterdam-Geuzenveld ontwierp [[architect]] [[Willem Dudok]] een aantal flatgebouwen, waarvan de Geuzenflat de grootste werd. De flats van Dudok kregen alhier een aanduiding ''Dudokhaken'', op de flats aansluitende zijvleugels vormden samen een soort binnenterreinen.

 

 

Het gebouw werd in 1958/1959 opgeleverd, maar stond nog eigenlijk in een omgeploegd terrein. Huurders zouden nog enige tijd uitkijken over zandvlakten aan de voor- en achterkant. In eerste instantie zou de Algemene Woningbouwvereniging hier wat bouwen, maar die had de financiële mogelijkheden niet. Toen ging het [[Woningbedrijf Amsterdam]] maar aan de slag, er vond geen [[aanbesteding]] plaats, de gemeente ging zelf bouwen. Deze bouwde onder het principe dat de flat bedoeld was voor mensen met middeninkomens, hetgeen terug te vinden was in de inkomenseisen die aan de (toekomstige) bewoners werd gesteld; men moest minstens 10.000 gulden per jaar verdienen om er te mogen huren. Omringende bebouwing zou [[sociale woningbouw]] worden. De flat stond echter haaks op de wensen, die de middenklasse had; zij wilde zeker dichter bij de stad wonen, dan wel de huren moesten naar beneden aangepast worden. Wat ook niet meewerkte, was dat de flat al deels bewoond was, terwijl andere delen nog afgebouwd moesten worden. Dat hield in dat een aantal voorzieningen niet direct werkte, terwijl er wel de volle huur voor moest betalen. [[De Telegraaf]] had het op 22 november 1958 dan ook over een miljoenenvergissing. Dat standpunt nam men ook in omdat [[Piet Zanstra]] inmiddels met andere hoogbouw kwam, die meer de menselijke maat hield.<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110587169:mpeg21:a0242 De Telegraaf 22 november 1958, gemeente Amsterdam bouwde miljoenenvergissing]</ref> De gemeente liet in de centrale trap nog een tweeluikplaatsen bestaande uit een zwart-witmozaïek van [[Jan Peeters (kunstenaar)|Jan Peeters]] plaatsen, maar deze raakte waarschijnlijk bij een renovatie zoek. Jan Peeters zijn bij plaatsing oktober 1958, dat Dudok voor hem een uitzondering had gemaakt; Dudok zou geen versieringen willen binnen zijn ruimte- en vlakverdeling.<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110587145:mpeg21:a0199 De Telegraaf, 24 oktober 1958 Stan Huygens’ journaal]</ref> Al tijdens de afbouw, werd gebouwd aan een ander gebouw van Dudok: het [[Havengebouw (Amsterdam)|Havengebouw]]. In de flat waren een aantal [[huisarts]]praktijken gevestigd en de flat had bij de bewoners ook wel de [[bijnaam]] "Doktersflat".