Hoofdbestuur Noordelijke Zeeroute: verschil tussen versies

In 1946 loste [[Aleksandr Afanasjev]] Ivan Papanin af als leider van het Hoofdbestuur Noordelijke Zeeroute. Na de Tweede Wereldoorlog werden de expedities voortgezet: In 1946 onderzocht de ijsbreker ''Noordpool'' de noordoostelijke zeeën; in [[1948]] de ''Lutke'' de Karazee en in [[1955]] de [[Groenlandzee]]. Vanaf 1948 werden ook vluchten uitgevoerd in de hogere atmosfeer; In [[1950]] werd opnieuw een [[drijvend poolstation]] in bedrijf genomen. Talrijke nieuwe ijsbrekers werden gebouwd, waaronder de atoomaangedreven schepen ''[[LeninNucleaire (atoomijsbreker)ijsbreker Lenin|Lenin]]'' en ''[[Arktika]]''. Het aantal onderzoeksstations werd uitgebreid tot meer dan 100. Vanaf [[1954]] moest het Hoofdbestuur Noordelijke Zeeroute talrijke taken overdragen aan andere ministeries en in [[1970]] werd het uiteindelijk tot onderdeel gemaakt van het ministerie van Marine (морского флота).