Sándor Kocsis: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvullingen-1 |
aanvullingen-2 |
||
Regel 2:
==Clubvoetbal==
Kocsis begon zijn loopbaan als profvoetballer in 1948 bij [[
Tijdens de [[Hongaarse Opstand]] in 1956 was Kocsis met Honvéd op tournee in [[Spanje]]. Hij besloot niet terug te keren naar Hongarije en vluchtte naar [[Zwitserland]], waar hij ging spelen voor [[Young Fellows ==Nationaal elftal==
Kocsis speelde tussen 1948 en 1956 68 interlands voor het [[Hongaars voetbalelftal|Hongaars elftal]], waarin hij 75 doelpunten maakte waarvan zeven [[hattrick|hattricks]].
Samen met onder meer [[Ferenc Puskás]] en [[Zoltán Czibor]] maakte Kocsis deel uit van het Hongaars wonderelftal van de vroege jaren vijftig dat bekend stond als . Ze werden olympisch kampioen in 1952 en versloegen [[Engels voetbalelftal|Engeland]] met 6-3 op [[Wembley]] in 1953. De ''Magical Magyars'' waren dan ook de grote favoriet voor de [[Wereldkampioenschap voetbal 1954|wereldbeker van 1954]] in [[Zwitserland]]. Kocsis en zijn ploeggenoten waren in uitstekende vorm en in de met 9-0 gewonnen openingswedstrijd tegen [[Zuid-Koreaans voetbalelftal|Zuid-Korea]] scoorde hij een hattrick. Vervolgens maakte de aanvaller vier goals in de 8-3 overwinning op [[Duits voetbalelftal|West-Duitsland]] en nog twee doelpunten tegen [[Braziliaans voetbalelftal|Brazilië]] (4-2). In de halve finale nam Hongarije het op tegen regerend wereldkampioen [[Uruguayaans voetbalelftal|Uruguay]] en door twee goals van Kocsis in blessuretijd werd deze wedstrijd met 4-2 gewonnen. In de finale waren de ''Magical Magyars'' hun magie echter kwijt. Het elftal kwam op een 2-0 voorsprong tegen West-Duitsland, dat zich echter terugvocht tot een 3-2 overwinning tegen de Hongaren. Kocsis scoorde niet in de finale, maar was met elf doelpunten wel met afstand topscorer van het toernooi. Het was echter het enige optreden van Kocsis op een wereldbeker.
==Latere leven en overlijden==
Nadat Kocsis zijn loopbaan als profvoetballer had beëindigd, bleef hij in Spanje wonen. Hij opende een restaurant in Barcelona met de naam ''Tete D'Or'', de Catalaanse versie van zijn bijnaam. Kocsis werkte ook als coach bij FC Barcelona en hij was hoofdtrainer bij [[Hércules CF]] tussen 1972 en 1974. Uiteindelijk ging het bergafwaarts met de oud-voetballer. Eerst kreeg hij een [[alcohol|alcoholprobleem]], gevolgd door [[leukemie]] en [[maagkanker]]. Op 22 juli 1979 pleegde Kocsis zelfmoord door vanuit de Clinica Quirón, het ziekenhuis in Barcelona waar hij verpleegd werd, naar beneden te springen.
==Externe links==
|