Zout water: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting Label: Handmatige ongedaanmaking |
meer uitleg gegeven Labels: Misbruikfilter: Schuttingtaal Visuele tekstverwerker |
||
Regel 5:
Water met een lagere [[saliniteit]] (zoutgehalte), bijvoorbeeld bij de uitmonding van rivieren in de zee, wordt in aflopende volgorde van zoutgehalte [[zilt water]] of [[brak water]] genoemd. Water met een zoutgehalte van minder dan 0,1% wordt [[zoetwater]] genoemd. Op de [[Aarde (planeet)|Aarde]] heeft het [[zeewater]] van de oceanen het hoogste zoutgehalte en tegelijkertijd ook de grootste wateromvang. Het gemiddelde zoutgehalte van de zeeën ligt rond 3,5%. In de [[Botnische Golf]] daalt het zoutgehalte naar het noorden toe tot slechts 0,2%. De saliniteit van het [[Techirghiolmeer]] (Roemenië) is 8%<ref>[https://web.archive.org/web/20140522194254/http://www.ehtta.eu/index.php?option=com_zoo&task=item&item_id=6 EHTTA: Techirghiol (Romania) informatiepagina]</ref>. Het water van de [[Dode Zee]] bevat 33% zout. In het [[Assalmeer]] (Djibouti) en in [[Garabogazköl]] (Turkmenistan) zit gemiddeld 35% zout. De hoogste zoutconcentratie (40%) bevindt zich echter in het water van het [[Don Juanmeer]] in Antarctica. Voor een uitgebreid overzicht van de saliniteiten van meren, zie de [[zoutmeer|tabel]].
Een verzadigde zoutoplossing heeft een bevriezingspunt van -21°C, een kookpunt van 109°C en bevat 356 g [[Natriumchloride|NaCl]] per liter bij een temperatuur van 0°C (359 g/l bij 25°C). Zout water heeft een lagere [[soortelijke warmte]]capaciteit dan zoetwater, maar een [[elektrische geleidbaarheid]] die enkele ordes van grootte hoger ligt dan die van zoetwater. Stan is moker gay.
{| class="wikitable" style="text-align:center;"
| |||