| edition= Europe et ses ville-frontières [205-230]
| title= Bruxelles, ville frontière. Le point de vue d'un historien francophone
| first= Hervé | last= Hasquin | location= Bruxelles | year= 1996 | pages= 329 | isbn=9782870276631 |accessdate=26 april 2013}}</ref><!--zie bladzijde 205--> Na de bouw van het nieuwe [[Paleis op de Koudenberg|hertogelijk paleis]] in 1451 onder [[Filips de Goede]], resideerde het Bourgondische hof voornamelijk in Brussel, dat de hoofdstad werd van de [[Bourgondische Nederlanden]]. In het centrale bestuur en aan het hof was dan ook Frans, en niet Nederlands de voertaal. Dit markeert het begin van het Frans als bestuurs- en prestigetaal in de [[Geschiedenis van de Bourgondische Nederlanden|Nederlanden]],<ref name="kramer"/><!--zie bladzijde 63--><ref name="bitsch"/><!--zie bladzijde 56--> hoewel het slechts werd gesproken door een kleine groep hoge edelen<ref name="ernst"/><!--zie bladzijde 1686-->, hun dienaren en de hoge ambtenaren, juristen en geestelijken, die overwegend uit de zuidelijke provincies kwamen.<ref name="vermeersch"/><!--zie bladzijde 390--><ref name="hasquin2"/><!--zie bladzijde 205--> Het was ook geen bezwaar voor de patriciërs van de provincies Brabant en Vlaanderen, die wel Nederlandstalig waren maar een lange traditie van het gebruik van het Frans kenden.<ref name="De Republiek">{{nl}} {{cite book
