Aad Mansveld: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 30:
Door zijn goede prestaties kwam hij in de belangstelling van clubs als Ajax, PSV, Feyenoord en het Belgische Anderlecht, maar als Hagenees kon hij kennelijk niet buiten het [[Zuiderpark (Den Haag)|Zuiderpark]] en bleef Mansveld bij ADO. Na de fusie van ADO met [[Holland Sport (voetbalclub)|Holland Sport]] ([[1971]]) ging Mansveld mee naar [[FC Den Haag]] waar hij het – met twee onderbrekingen – tot 263 wedstrijden (46 doelpunten) bracht. In [[1972]] debuteerde Mansveld in het Nederlands elftal; hij bracht het tot zes interlands. De concurrentie op zijn positie was in de aanloop naar de [[WK 1974]] groot, bijvoorbeeld in de persoon van de Ajacied [[Ruud Krol]]. Mansveld ging niet mee naar de WK in Duitsland; hij scheurde in maart 1974 een enkelband. In [[1975]] won ADO de KNVB beker voor de tweede keer en het seizoen daarop speelde de club weer in het EC II-toernooi.
 
In een kwartfinalewedstrijd, in het Zuiderpark tegen [[West Ham United FC|West Ham United]], scoorde Mansveld een loepzuivere [[Hattrick (sportterm)|hattrick]]: drie goals binnen 38 minuten in één speelhelft. Mansveld stapt aan het begin van het seizoen 1977/78 over naar Feyenoord. Bij deze Rotterdamse club speelde hij 2235 competitiewedstrijden en scoordewaarin hij zevenacht keer doeltrof. In januari 19781979 keert hij alweer naar FC Den Haag terug om in [[1981]] naar [[FC Utrecht]] te verkassen. Ook Mansvelds Utrechtse carrière eindigde snel: in maart [[1982]] speelde hij alweer bij FC Den Haag dat in grote degradatienood verkeerde. Mansveld kon het tij echter niet keren en FC Den Haag daalde naar de [[Eerste divisie (voetbal Nederland)|eerste divisie]] af. Na zijn spelerscarrière was Mansveld trainer bij de jeugd van FC Den Haag, amateurvereniging [[HVV Laakkwartier]] (1981), [[H.s.v. Oranje Blauw]] (1983) en [[SVC '08|SV '35]] (1986/87) . Van 1987 tot 1991 was hij opnieuw hoofdtrainer bij HVV Laakkwartier.
 
{{Commonscatklein|Aad Mansveld}}
 
==Mythevorming==
Aad ([[Haags]]: ''Aadsjuh'') Mansveld is de onbetwiste clublegende en toonbeeld van onverzettelijkheid en de spreekwoordelijke 'Haagse Bluf'. De langezijde in het [[Zuiderpark Stadion]] was als eerbetoon naar hem vernoemd. In het nieuwe [[Kyocera Stadion]] staat op het [[Haagse Heldenplein]] een standbeeld van Mansveld. Ook is de korte zijde naar hem vernoemd: De Aad Mansveld Tribune. Als speler won hij tweemaal de [[KNVB beker]] in [[1968]] en [[1975]]. Mansveld overleed op 5 december 1991 aan de gevolgen van longkanker. Mansveld - een fervent roker - had van 1968 tot 1969 een eigen sigarenwinkel. Hij was getrouwd en had twee kinderen. Zijn zoon Ruud is een groot pleitbezorger voor ADO Den Haag en onder meer beheerder van de fanshop in het nieuwe stadion. Tijdens de opening van het nieuwe stadion werd een bronzen standbeeld – gemaakt door de Haagse beeldhouwer [[Loek Bos]] - van Aad onthuld.