Max Merritt: verschil tussen versies

In [[Londen]] speelde de band vanaf begin 1971 in het Britse pubrock circuit, aanvankelijk met weinig succes, maar hun populariteit groeide langzaam en ze steunden [[Slade]] en [[The Moody Blues]] op dier toers. In 1974 vielen de Meteors echter weer uit elkaar, waardoor Merritt en Speer John Gourd moesten rekruteren op gitaar, steelgitaar en piano, Howard Deniz op bas en Barry Duggan op saxofoon en fluit.<ref name="McF"/> Deze bezetting werd gecontracteerd door het Amerikaanse [[Arista Records]] voor hun nieuw opgerichte Britse label en bracht ''A Little Easier'' uit met de titelsingle ''A Little Easier'' in 1975. ''Slipping Away'' was hun tweede single van het album en trok de aandacht van radioluisteraars in Australië en Nieuw-Zeeland, waarmee ze #2 bereikten in Australië en #5 in Nieuw-Zeeland.<ref name="Serge"/> Hun best uitgevoerde single zorgde voor de verkoop van ''A Little Easier'', die #4 bereikte in de Australische albumlijsten.<ref name="McF"/> Het andere album ''Out of the Blue'' (#13, 1976) werd uitgebracht met een vernieuwde versie van ''Let it Slide'' (#29) als een single in Australië.<ref name="McF"/> Gedurende deze tijd speelde de band regelmatig optredens in het White Hart in [[Willesden Green (metrostation)|Willesden Green]], de Nashville Rooms in [[West Kensington (metrostation)|West Kensington]], het [[Windsor Castle]], [[Maida Vale]] op de Harrow Road in [[Maida Vale (wijk)|Maida Vale]] en speelde in 1976 een gedenkwaardig optreden in het [[Alexandra Palace]] waar Merritt naar het optreden kwam op de dag nadat hij terug was gereisd uit Nieuw-Zeeland om zijn stervende moeder te bezoeken, die stierf terwijl hij onderweg was. In 1977, met de komst van [[Punk (muziek)|punkrock]], was de populariteit van de band op het Britse pubcircuit afgenomen en gingen ze effectief uit elkaar. Merritt verhuisde vervolgens naar de Verenigde Staten.<ref name="McF"/>